Column: Kop op, Issam Asinga!

In de eerste helft van 2023 heeft Issamade Asinga, zoon van de in Suriname geboren Tommy Asinga, de atletiekwereld doen schudden op haar grondvesten. Met amper 18 jaar heeft deze jonge atleet de Amerikaanse 100 meter sprinter Noah Lyles, in een meetmoment achter zich gelaten. Enkele maanden later liep Issam de 100 meter in een recordtijd tijdens de Zuid-Amerikaanse jeugdkampioenschappen in Brazilië. De recordtijd van 9,89 seconden die hij bij deze gelegenheid neerzette, was ook goed voor een Zuid-Amerikaans record bij de senioren. De prestaties die Issam in zijn nog jonge carrière heeft neergezet deden vermoeden dat hij de snelle onderdelen zou gaan domineren en dat hij zich binnen korte tijd zou laten bekronen tot de snelste man ter wereld. Met het oog op de meetmomenten die toen op het programma stonden, was zijn beslissing om voor Suriname uit te komen, een flinke meevaller.Als donderslag bij heldere hemel kwam de beslissing van de Ethische Commissie over de schorsing van  Issam, omdat hij een verboden middel gebruikt zou hebben. De omstandigheden waaronder het een en ander zich heeft voltrokken roepen meer vragen op dan dat er duidelijkheid gegeven wordt. De schorsing is zowel bij de jeugdige atleet, diens ouders en anderen onder verdachte omstandigheden tot stand gekomen. Daargelaten of de atleet zich wel of niet bewust of onbewust schuldig heeft gemaakt aan hetgeen hem wordt verweten, is de manier waarop de Ethische Commissie tot een oordeel is gekomen, discutabel. Terecht heeft de atleet in kwestie argumenten aangedragen die zijn onschuld moeten aantonen. Het roept bevreemding op dat de Ethische Commissie een jeugdige atleet een dermate zware straf oplegt, waarbij niet alleen de gewonnen prijzen zijn afgepakt, maar hij ook nog is verboden om voor de duur van 4 jaren mee te doen aan wedstrijden en gebruik te maken van trainingsfaciliteiten. Hoewel strafmaatregelen vaak ten doel hebben om anderen te ontmoedigen dezelfde weg te bewandelen, is het onbegrijpelijk dat er zo lang getalmd wordt om te komen tot een definitieve afhandeling. Het heeft er veel van dat de atleet het slachtoffer is van een hoger spel -het bewaken van de belangen van de Verenigde Staten op de 100 meter- als inzet. Intussen zijn de grote meetmomenten achter de rug en heeft de entourage van de atleet de verdenking verlegd naar de fabrikant die volgens hem misbruik zou hebben gemaakt van zijn vertrouwen.In het belang van de atleet zou de Ethische Commissie de zaak met voortvarendheid moeten behandelen, zodat de schade wordt beperkt bij eventuele onschuld van de atleet. Daarnaast moet de Commissie er niet voor schromen de fabrikant -indien schuldig bevonden- te laten opdraaien voor de gederfde inkomsten van de atleet. Het is te hopen dat Issam niet bezwijkt onder deze zaak die veel weg heeft van sabotage, maar na afloop van deze mindere periode erin slaagt om sterker voor de dag te komen. Deze situatie heeft weer eens aangetoond dat sport niet verbroedert, zoals men pleegt te zeggen, maar dat topsport oorlog is. Ook in de sport is het waardevol gebleken behoedzaam te zijn.    Mireille Hoepel