Chillings

door

MONSIEUR JEANETTE / Christio Wijnhard
Afgelopen week hebben we weer een mooi staaltje van verspilling van staatsmiddelen kunnen aanschouwen. Het begint me zo langzamerhand pijn te doen om deze verkwisting aan te zien. Laat me alvast weer benadrukken dat ik dit niet verkeerd bedoel, maar het beschrijf omdat ik wil dat we zaken veranderen. Dus geen persoonlijke aanval. Nou ja, misschien wel een beetje, want het zijn activiteiten door personen uitgevoerd.

Zonder obstakels wil ik terugkeren naar het land waar ik zo van houd. Dat benadruk ik steeds, omdat ik heb gemerkt dat de politieke tentakels ver reiken en zelfs heilige en niet zo heilige huisjes in hun greep hebben. Erg jammer, maar het is niet anders. Ik weet dat al deze zaken binnenkort zullen verdwijnen als sneeuw voor de zon. In the end zal het goede het kwade altijd overwinnen.

“De autonomie van de natuur is verkwist voor en door hebzucht gebaseerd op etniciteit. Kan niet!”

Het is geen vreemd verschijnsel dat er regelmatig snoepreisjes worden gemaakt naar het buitenland. We waren allemaal getuige hiervan, omdat de profiteurs hun perikelen schaamteloos op sociale media hebben gedeeld. Het is ook wel wat wanneer je voor het eerst vanuit Broccolliland in Betonstania belandt.
Het is jammer dat we het westerse als beter beschouwen dan wat wij hebben. Het is eigenlijk alleen maar beter omdat wijzelf het geen we hebben als minderwaardig en ondergeschikt classificeren. Dat is omdat we vastzitten in het koloniale en daaruit voortkomend het kapitalistische denken waarin wij onderaan de ladder staan. Wij mogen worden geëxploiteerd zonder dat we een degelijke vergoeding krijgen.
Een mooi voorbeeld hoorde ik pas. En ik moest meteen denken aan een verhaal van La Grande Dame McLeod. Die vertelde ooit dat zodra een slaaf zijn vrijheid verkreeg, hij als eerst schoenen kocht. Vrijheid betekende, voor sommigen, dus direct in het systeem meedoen en anderen gaan onderdrukken.
Nu dan het voorbeeld dat ik hoorde. Het is geen geheim dat binnenlandse reisjes alleen te veroorloven zijn door buitenlanders en mensen die werken voor natuur-NGO’s. Of sommige natuur-GO’s. NGO betekent niet-gouvernementele organisatie, hè. Ja, dat GO’s was dus een sneer die verwijst naar die tentakels.
Eerder heb ik al aangegeven het treurig te vinden dat de politieke tentakels ook dit veld hebben bereikt. De autonomie van de natuur is verkwist voor en door hebzucht gebaseerd op etniciteit. Kan niet! Bij sommigen leeft zelfs het idee dat de bewoners van het binnenland, vooral de inheemsen, niet toerekeningsvatbaar zijn. Dat ze een beetje ‘ebbe’ zijn.
Deze gedachte leeft soms ook bij mensen die in de dorpen vertoeven of hen moeten vertegenwoordigen in de ‘beschaafde’ wereld. Tot mijn verbazing denken zij zich zomaar van alles te mogen toe-eigenen. Alsof het binnenland Terra Nullius is. Dat is het niet. Er wonen inheemsen, de eerste bewoners van het land. Remember?!
Er zijn meer groepen die zich graag dat koloniale jasje aanmeten. Schijnt. Stel je voor, dat je als vertegenwoordiger van de overheid naar het binnenland moet om kinderbijslag te betalen. Iets dat je met vier personen makkelijk kan doen. Maar ja, omdat het overheidsgelden zijn, grijp je de kans om het te verspillen. Zo hoort het. Dus ga je met twee vliegtuigen die je vult met al je mati. Dan zien ze ook een keer de rest van het land dat ook van hen is, noh?
Terwijl de overheidsmedewerkers, die op één hand kunnen worden geteld, werken, chillt de rest want a libi musu libi. Ze vullen hun meegenomen plastic zakken met lemmetjes en andere vruchten die daar groeien. Want die zijn zo duur in de stad. En dan kunnen ze toch lekker wat bijverdienen?
Niemand die vraagt of de boom aan de inheemsen behoort of ze een vergoeding wil geven. Het weinige dat de inheemsen hebben, wordt ze zo afgepakt. De inheemsen geloven dat de natuur voor een ieder is. Ze zullen er niet zo een probleem van maken. Maar als overheidsmedewerker dienen we dondersgoed te weten wat reciprociteit is! En dat we geen witte kolonisatoren, met grijpgrage handjes, in een zwart jasje zijn.
christiowijnhard@gmail.com