Bravo Kendrick

door

ROZENGEUR / Gerold Rozenblad

“They not like us. They not like us. They not like us.” Nog steeds klinkt het in mijn hoofd en geniet ik op social van de filmpjes van Kendrick Lamar zijn halftime show tijdens de Super Bowl. Net als zovelen heb ik de wedstrijd niet bekeken, omdat ik niet veel op heb met American Football, maar wel de show tijdens de pauze, die door jaren de heen een must see is geworden.

Zelden heb ik zo een meesterstuk gezien. Een gelaagde show, waarbij Kendrick niet alleen opponent en habituele ruziezoeker Drake het graf in song, maar maatschappelijk ook verschillende boodschappen de wereld in hielp. Niet voor niemendal leverde zijn woordkunst hem de Pulitzer-prijs op en won zijn nummer ‘Not like us’ recent tijdens de Grammy’s een record (voor een rapsong) aan prijzen op.

“Er huizen dus twee queens in het huis van de koning. Of moeten we concluderen dat de Hartenvrouw plaats moet maken voor Schoppenvrouw?”

Nu, langer dan een week verder, zijn mensen nog steeds uitleg aan het geven over wat zij hebben begrepen van de show. Niet iedereen heeft ervan genoten, maar als langer dan een week niet de wedstrijd, maar de show onderwerp van gesprek en discussie is, dan heb je kennelijk wat neergezet.

Ik ben aangestoken, want de titel van dit stuk is ook gelaagd. Het zou kunnen betekenen dat ‘Bravo Kendrick’ een pluim is aan Kendrick. Maar ook dat iemand anders recent even gelaagd bezig was als Kendrick. Bravo! Ook hem zag ik op tv op een podium.

Als ware het symbool voor de lagen die het jaardagfeest van zijn partij, Abop, meedroeg, zag ik Bravo op tv een aantal T-shirts uittrekken. Ik raakte de tel kwijt, maar het zal me niet verbazen als hij er tien over elkaar aanhad. Is het dat het Jaar van de Slang ook hem heeft beïnvloed en hij zich symbolisch ontdeed van de vele negatieve lagen? Je weet het maar nooit.

Maar ik zag nog meer. Ik zag de man in feite bepleiten dat de huidige coalitie na de verkiezingen wordt voortgezet. Is het omdat hij altijd zijn zin heeft kunnen doordrukken en onder de schaduw van Chan die alle schuld krijgt voor wat verkeerd gaat, rustig zijn eigen praktijken kan uitvoeren? Een soort berekenende liefde.

Of moeten we het woord liefde weglaten en het meer zien als kapasi en makasneki die verder niets van doen hebben met elkaar, ondanks dat ze in een hol huizen? Want als er liefde is, dan pak je niet de vrouwen van je partner af. Pontificaal werden vooral VHP-vrouwen het podium opgeroepen.

Over vrouwen gesproken: Warrior Queen betrad ook het podium. Na zeven jaar is ze weer thuis. En wat werd ze toegezongen! “De Warrior Queen is terug, de echte queen is terug”, werd geroepen.

Er huizen dus twee queens in het huis van de koning. Of moeten we concluderen dat de Hartenvrouw plaats moet maken voor Schoppenvrouw? De gelaagdheid van de bijeenkomst kent geen grenzen. Als Kendrick Lamar dacht dat hij de koning is van de symboliek, kan hij nog een lesje leren bij Bravo.

Uit het totaal van de gelaagde opvoering haal ik steeds meer uit dat dat Bravo het spel steeds meer begint te snappen. Dat hij de politiek kennelijk als een soort kaartspel begrijpt. Zo van als er een koning in het spel is, dan minimaal ook twee koniginnen. De aas zit in de ook teruggekeerde Linus en in getrouwe Marinus de junker.

Mindere speelkaarten liepen er genoeg rond. Hij heeft evenals Kendrick werkelijk aan alles gedacht, die Bravo. Want op het podium bleek uiteindelijk ook ruimte voor drie jokers!

roziegeur@gmail.com