BRANDSTOFCRISIS BIJ POLITIE

Het is bijna absurd: de politie, het instituut dat onze veiligheid moet waarborgen, de politie, is minder inzetbaar door een gebrek aan brandstof. Dit betekent dat patrouilles worden beperkt, respons op noodsituaties vertraagd is en criminelen vrij spel krijgen. JusPol-minister Kenneth Amoksi heeft gewaarschuwd voor een mogelijke stijging van inbraken, maar een waarschuwing alleen is niet genoeg.
De samenleving heeft niets aan waarschuwingen, maar bij daden. Het ministerie van Financiën en Planning moet minimaal SRD 5 miljoen betalen aan de leverancier, voordat de politie weer over voldoende brandstof kan beschikken. Dit roept een heleboel vragen op. Waarom is deze betaling niet tijdig verricht? Hoe kan een essentiële dienst als de politie afhankelijk zijn van zulke financiële tekorten? Is er geen noodfonds voor deze onderdelen van staat? Dit is een voorbeeld van slecht financieel beheer binnen de overheid. Een samenleving kan pas goed functioneren als basisdiensten zoals veiligheid, gegarandeerd zijn.
De politie heeft onlangs extra voertuigen gekregen van het ministerie van Openbare Werken en er zullen er nog meer volgen. Maar wat heeft de politie aan extra voertuigen, als er geen brandstof is om ze te laten rijden? Dit lijkt op een oppervlakkige oplossing, die meer voor de buitenwereld dan voor de daadwerkelijke veiligheid, bedoeld is. Een indrukwekkende vloot voertuigen op de parkeerplaats van het politiebureau, betekent niets als ze niet ingezet kunnen worden.
Minister Amoksi stelt dat de criminaliteitsaanpak vooruitgang boekt dankzij Operatie Kerstbrood. Maar hoe geloofwaardig is die uitspraak, als de politie door een gebrek aan brandstof amper kan uitrukken? De realiteit is dat criminelen altijd zoeken naar gaten in het systeem. Wanneer bekend wordt dat de politie minder mobiel is, zullen inbraken en andere misdrijven toenemen. Veiligheid moet een absolute prioriteit zijn en mag niet afhankelijk zijn van budgettaire problemen.
De minister noemt de bouw van een nieuw Hoofdbureau van Politie als een belangrijke ontwikkeling. Maar een gebouw op zich zorgt niet voor veiligheid. Het gaat om de middelen en de mensen die de wet moeten handhaven en beschermen. Als de politie nu al kampt met een tekort aan basisvoorzieningen zoals brandstof, is de vraag hoe zo’n duur project gerechtvaardigd kan worden. Waarom wordt er niet eerst geïnvesteerd in operationele zaken zoals brandstof, communicatieapparatuur en betere arbeidsomstandigheden voor agenten?
Deze situatie is een direct gevolg van bestuurlijke nalatigheid. De overheid kan niet verwachten dat burgers zich veilig voelen als de politie niet eens in staat is om effectief te reageren op een afroep. Het is de taak van de verantwoordelijken om ervoor te zorgen dat zulke cruciale diensten altijd functioneel blijven, ongeacht financiële uitdagingen. Het probleem moet met de hoogste spoed worden opgelost. Dit is geen administratieve kwestie, maar een acute bedreiging voor de veiligheid van de samenleving. De minister kan zich beroepen op zijn inzet, maar de realiteit is simpel: als de politie niet kan uitrukken, faalt het systeem. En dat is onacceptabel!
The post BRANDSTOFCRISIS BIJ POLITIE ..

...