Bhikharie: “Curatele en chaos door wantrouwen binnen coalitie”

door

Grondwettelijk is de president verantwoordelijk voor het beleid. Hij ontslaat en benoemt ministers. In de praktijk is deze benoeming echter slechts een formaliteit, aangezien de verdeling van ministeries en de keuze van ministers worden bepaald door de coalitiepartners. Dit gebeurt zonder dat de formele bevoegdheden van de president worden aangetast. Dat stelt Roy Bhikharie, politiek deskundige en voorzitter van de Progressief-Verheffende Partij (PVP), in reactie op de recente ontwikkelingen binnen het ministerie van Grondbeleid en Bosbeheer (GBB).
Presidentiële commissies en wantrouwen“Daarom werden bijna vanaf het begin presidentiële commissies voor ministeries ingesteld,” vervolgt Bhikharie. “Waarom waren deze commissies nodig, terwijl er al afspraken zijn gemaakt met coalitiepartijen over welke partij welk ministerie bestuurt? Niet alleen om Bouterse te imiteren toch? Wantrouwen of zelf willen besturen?”
Hij legt uit dat het sluiten van monsterverbonden met coalitiepartners grondwettelijke taken belemmert. “Er is namelijk geen ideologische basis voor goed bestuur. De verdeling van ministeries draait om hoe de koek verdeeld wordt. En wanneer het vermoeden ontstaat dat er te veel van de koek gegeten wordt, wordt directe controle ingesteld, althans via presidentiële commissies voor de betrokken ministers.”
Controle en onderministersVolgens Bhikharie gaat de controle tegenwoordig verder dan de commissies. “Nu zien we dat deze controle niet alleen via commissies plaatsvindt, maar zelfs via onder curatele stelling en bestuurlijke machtsoverdracht aan ondergeschikten, in dit geval onderministers. De vraag is of dit wettelijk toegestaan is.”
Oorzaken van de chaosBhikharie stelt dat de fundamentele oorzaken van de huidige competentieconflicten en bestuurlijke chaos liggen in het gebrek aan een ideologische basis bij coalitievorming. “Bevoordeling van partijgenoten, oftewel corruptie en diefstal, zijn de onderliggende problemen.”
Van eenheid naar verdeeldheidSinds het aantreden van de regering, aldus Bhikharie, is er een kloof ontstaan tussen de slogan van eenheid in beleid, bestuur en leiderschap, en de realiteit. “Vanaf het aantreden van deze regering was het zaad geplant voor verdeeldheid in beleid, bestuur en leiderschap. Er ontstonden letterlijk en figuurlijk twee kabinetten: één van de president en één van de vicepresident.”
Tot slot wijst Bhikharie op de bestuurlijke methoden die hij als ongrondwettelijk bestempelt. “Vanaf het begin was er sprake van een ongrondwettelijke verdeling van taken en bevoegdheden. En nu worden er ook ongrondwettelijke bestuurlijke instrumenten gebruikt.”