BESCHOUWING — Op weg naar 25 mei 2025: NPS kan garen spinnen bij gestuntel VHP en NDP.

In de ogenschijnlijke tweestrijd op weg naar de verkiezingen tussen de grootste kanshebbers VHP en NDP, zou de NPS weleens de lachende derde kunnen worden. Kiezers van die partijen zien in de groene partij een goed alternatief voor de twee kemphanen, die zichzelf stuntelend uit de markt lijken te prijzen.

Tekst Armand SnijdersADVERTISEMENT

Beeld FB NPS

Op en rond het terrein van partijcentrum Grun Dyari aan de Johan Adolf Pengelstraat zal de stemming de laatste tijd opperbest zijn geweest. De leider van de voormalige coalitiepartner VHP, president Chandrikapersad Santokhi, speelt de NPS met zijn wijze van campagnevoeren, keurig in de kaart. En bovenal komen er steeds meer zaken aan het licht die het daglicht niet kunnen verdragen of waar op zijn minst een waas van geheimzinnigheid om hangt.

“Om dan nu met allerlei vuil te gaan gooien dat bovendien bezijden de waarheid is, is onwaardig voor een president en geeft te denken over zijn intenties”

Zoals de dubieuze aanbestedingen van infrastructurele projecten in Nickerie en de Van ’t Hogerhuysstraat/Slangenhoutstraat, die inmiddels op last van de rechter zijn stilgelegd. Een ‘bevriend’ bedrijf zou de projecten voor veel te veel geld zijn gegund, waar het staatshoofd zelfs een presidentiële beschikking voor heeft geslagen. Santokhi heeft wat dat betreft nog heel wat uit te leggen.

Enorm slechte naam

Het zijn niet de enige schandalen die zijn regering teisteren. Sterker nog, er is zelden een regeerteam geweest dat door eigen toedoen een enorm slechte naam heeft opgebouwd. De NPS maakte in eerste instantie ook deel uit van deze coalitie, maar is net op tijd van de rijdende – en later ontsporende – trein gesprongen. Na heel veel gedraal trok voorzitter Gregory Rusland de stekker er begin 2023 eindelijk uit, waar vanuit de partij al ruim een jaar eerder op werd aangedrongen.

Iedereen weet dat de NPS uiteindelijk uit de coalitie is gestapt en dat het niet Santokhi was die – zoals hij nu jokt – “geen andere keus had dan de oppositie in de regering weg te jagen”. Die uitspraak staat haaks op wat hij op 15 februari 2023 had gezegd, op de dag van het vertrek van de NPS: hij sprak toen zijn waardering uit voor de jarenlange samenwerking die er altijd is geweest met de NPS en liet toen geen onvertogen woord horen. Om dan nu met allerlei vuil te gaan gooien dat bovendien bezijden de waarheid is, is onwaardig voor een president en geeft te denken over zijn intenties.

Enigszins betrouwbare partij

Door alle schandalen en aantoonbare leugens wordt de NPS vooral door de VHP in een luxe kruiwagen naar de eindstreep op 25 mei gereden. De groene partij wordt door veel kiezers toch als een nog enigszins betrouwbare partij beschouwd – al dan niet terecht. De NDP had al eerder afgedaan en de VHP heeft het nu helemaal verpest.

Dus als er geen rare dingen gebeuren, iedereen binnen de partij keurig in het gareel loopt en zich niet laat verleiden om mee te doen aan het geschreeuw en gescheld waar de andere partijen zich van bedienen, dan kan de NPS garen spinnen bij de onmacht van de andere partijen. De grootste zullen ze niet worden, maar op 25 mei kunnen ze waarschijnlijk wel als de grootste winnaar uit de bus komen. En daar had niemand binnen de groene partij twee jaar geleden van durven dromen.

Relletjes rondom kandidaten

Het ligt voor de hand dat ze bij de einduitslag in ieder geval de NDP voor zich moeten dulden. Tenminste, als deze partij het niet nog meer voor zichzelf verpest dan ze tot op heden al heeft gedaan. Het momentum van het overlijden van oprichter en ex-voorzitter Desi Bouterse eind december afgelopen jaar heeft de NDP niet vast kunnen houden en is overschaduwd door tal van relletjes rondom kandidaten. Daarmee is reeds veel krediet verspeeld.

Daarnaast weet voorzitter Jennifer Geerlings-Simons nieuwe kiezers niet te overtuigen om voor de paarse partij te kiezen. En de oude kiezers, die in 2020 de partij hadden afgezworen, zullen op basis van het graatmagere verkiezingsprogramma ook niet staan te popelen om terug te keren. Er staan geen concrete oplossingen in voor het verdere herstel van de economie en vooral niet hoe dat herstel gefinancierd moet worden.

Overigens, dat is bij alle partijen zo, ook van de NPS. De programma’s bevatten vrijwel allemaal prachtige ideeën hoe Suriname verder tot ontwikkeling gebracht moet worden, maar een gedegen onafhankelijk getoetste financiële onderbouwing ontbreekt. Dat breekt het land na iedere verkiezing weer op, omdat de nieuwe regeerders geen idee hebben hoe bepaalde zaken gerealiseerd moeten worden.

“Op dit politieke speelveld vol slangenkuilen, is het voor partijen als de NPS van belang hun visie duidelijk over te brengen aan het volk”

Het licht in Santokhi’ …

...