BESCHOUWING: Onrealistische beloftes: De Somo’s beloven weer van alles

Terwijl de twee eigen ministers in de regering ondermaats presteren en de partij afstevent op een historische verkiezingsnederlaag, rekenen de toppers van Pertjajah Luhur zich juist rijk. Zij zien een gouden toekomst voor zich, waarvan de samenleving vast en zeker mee gaat genieten. De onrealistische beloftes vliegen de kiezers nu al om de oren. Hoeveel gekker en onrealistischer gaat het tot 25 mei 2025 nog worden?
Tekst Armand Snijders

Beeld dWT archief
Iedereen weet dat beloftes van politici in verkiezingstijd hetzelfde zijn als softijs in de hete zon: ze verdwijnen voor je er erg in hebt en uiteindelijk sta je met lege handen. Als de verkiezingen voorbij zijn, besef je dat je (opnieuw) bent bedonderd. Toch geven veel kiezers iedere vijf jaar – mede gepaaid met voedselpakketten, T-shirts en andere snuisterijen – hun stem weer aan de mannen en vrouwen politici, in wiens zoete praatjes ze trappen. Hopelijk gaan de tijden wat dat betreft eens veranderen.

“Zoon Bronto is slim genoeg om dat te beseffen, maar niet slim genoeg om die neergang tegen te gaan”

Bedenkelijke vormen campagnevoering
Iedere partij en iedere politicus maakt zich schuldig aan de bedenkelijke vormen van campagnevoering, maar vader Paul en zoon Bronto Somohardjo hebben dit tot een ongekende kunst verheven. De inmiddels 81-jarige Somo senior staat er binnen de Javaanse gemeenschap vooral om bekend dat hij decennialang bij iedere verkiezing half Javaans-Suriname een perceel beloofde als hij zou winnen. Daartoe werden iedere vijf jaar stapels aanvraagformulieren afgeleverd voor de hele familie.
Uiteindelijk konden de aanvragers wachten tot ze een ons wogen, want de beloofde grond kregen ze nooit, terwijl de mensen er wel naar smachtten. Inmiddels hebben de meeste Javaanse kiezers door dat ze al die decennia dat ze de formulieren braaf invulden, enorm in de maling zijn genomen. Dat Somohardjo aan de andere kant zelf wel via allerlei stichtingen (zoals de stichting Dikin) grootgrondbezitter werd, is hem enorm kwalijk genomen en heeft mede tot de aanstaande politieke neergang van hem en zijn partij geleid.
Dodelijke gevolgen
Zoon Bronto is slim genoeg om dat te beseffen, maar niet slim genoeg om die neergang tegen te gaan. Als ondervoorzitter probeert hij de kiezers wel te paaien met beloftes in de hoop hun stemmen terug te winnen.
Eén daarvan is dat ieder gezinshoofd middels een versnelde procedure aan een vuistvuurwapen kan komen “om het gezin en bezittingen te beschermen”. Echter, gevreesd wordt dat dit de criminaliteit in het land alleen maar toe doet nemen en dat het wapenbezit juist geweld uitlokt, dat dodelijke gevolgen kan hebben.
Bovendien is het maar de vraag of het wapenbezit voor gewone burgers wel in lijn is met wat in de Koran staat. Moslims (waartoe de Somo’s ook behoren) zijn over het algemeen geen mensen die snel naar de wapens grijpen, hoewel de Islam geen pacifistische godsdienst is. Het staat in specifieke omstandigheden zelfs gewettigd geweld toe.
Echter, de Koran en de leer van de profeet Mohammed bieden richtlijnen en beperkingen voor het gebruik van geweld, maar het blijft vaag wat en wanneer het nu wel en niet precies mag. Daardoor worden deze instructies vaak uit hun context gehaald. Bronto Somohardjo vindt kennelijk ook dat de Koran voldoende ruimte biedt om zijn opmerkelijke verkiezingsbeloftes te kunnen doen.

“Dus vader en zoon Somohardjo, die tegen beter weten in samen op meer dan tien zetels rekenen, kunnen de komende maanden nog zoveel beloven, maar uiteindelijk zullen ze van een heel koude kermis thuiskomen”

Plan voor oliedollars
En dan is er nog zijn “heldere visie” op de toekomstige verdeling van de olie-inkomsten in Suriname. Als het aan Somohardjo junior ligt, krijgt iedere Surinamer een aandeel van tienduizend US dollar en een dividenduitkering uit deze inkomsten.
“Wij, als enige partij, hebben een plan voor de oliedollars. De eerste drie jaar gaat men zevenduizend miljoen US dollar verdienen aan olie. Wij zeggen: bij wet moet elke geborene een aandelenpakket krijgen van tienduizend US dollar. Bij wet moet elke persoon die 21 jaar is een dividenduitkering krijgen van tienduizend US dollar. En bij wet mag het volk goedkope aandelen kopen.”
Dat klinkt als een wild en moeilijk uitvoerbaar plan waar niemand in zal trappen. Allereerst is het nog altijd onduidelijk óf en wanneer de eerste olie wordt opgepompt en zo ja, wanneer Suriname daar profijt van zal hebben. En waarom zouden de kiezers het vertrouwen moeten hebben dat ook zij er wat van gaan zien? Immers, de opbrengsten van bauxiet en goud zijn ook in de zakken van multinationals en politici verdwenen. En daar was Pertjajah Luhur mede voor verantwoordelijk.
Kabinetsinformateur
Gelukkig voor waarschijnlijk heel veel Surinamers is dat vader Somohardjo geen interesse meer zegt te hebben in een politieke functie na de verkiezingen van 2025. Hij ziet voor …

...