BESCHOUWING — Het kiezersbedrog van Ronnie Brunswijk

Abop-voorzitter Ronnie Brunswijk heeft de kiezers vreselijk in de maling genomen. De huidige vicepresident zette bij de stembusstrijd op 25 mei volop in op het presidentschap en was er van overtuigd dat zijn partij minstens honderdduizend stemmen zou halen. Als de gele partij die stemmen niet zou krijgen, zou hij de pijp aan Maarten geven en afscheid nemen van de politiek. Veel kiezers lieten Brunswijk en Abop barsten; er werden slechts 31.000 stemmen behaald. Maar de partijvoorzitter lijkt niet van zins te vertrekken. Dat is dus kiezersbedrog ten top.

Tekst Armand Snijders

Beeld FB Abop Black & Yellow

Op de slotmassameeting van zijn partij, voorafgaand aan 25 mei, was de ‘koning van Marowijne’, zoals Brunswijk zichzelf graag ziet, nog vol goede moed over de verwachte uitslag. Hij zei ‘als strateeg’ er zeker van te zijn dat op de verkiezingsdag zelf rond elf uur ’s morgens zestigduizend Surinamers gestemd zullen hebben op Abop. Het bleken er aan het einde van de dag uiteindelijk ‘slechts’ 31.726 te zijn. Daarmee werd aangetoond dat de strategische kwaliteiten van de Abop-voorzitter ernstig tekortschieten.

“Zoals het er nu naar uitziet, zal de chantagepolitiek niet werken en krijgt hij van beoogd president Jennifer Geerlings-Simons de kous op de kop. Daar had de ‘strateeg’ Brunswijk niet op gerekend”

En dat terwijl er alles aan was gedaan om de kiezers te bekoren en te zorgen dat alles en iedereen gunstig werden gestemd om zijn uiteindelijke droom en doel te verwezenlijken. Hij trok zich zelfs vijf dagen lang terug op ‘een berg in de jungle’ om middels gebed en vasten kracht bij de Almachtige te zoeken in de hoop dat dit tot de verkiezingsoverwinning zou leiden. Hij beweerde daar openbaringen te hebben gehad en geloofde er heilig in “dat alleen God de overwinning en verlossing kan brengen voor Suriname”.

Brunswijk vergeleek zichzelf met “Mozes die op een berg ging bidden en ondersteuning van God kreeg”. Ook zei hij dat God iedereen met een schoon hart zal helpen. Vooral dat laatste werd met verbazing door vrijwel heel Suriname aangehoord, gezien zijn zeer besmuikte verleden met een waslijst aan veroordelingen in binnen- en buitenland.

Het heeft voor de Abop-voorzitter allemaal niet mogen baten. Ook zijn extreme rijkdom – die hij vooral te danken heeft aan het Surinaamse goud – heeft hem niet datgene gebracht dat hij had gehoopt. En hij is niet de enige; vrijwel bij alle partijen was de uitslag teleurstellend, vooral omdat de eigen verwachtingen veel te hoog gespannen waren. Dat is niets nieuws, het gebeurt iedere vijf jaar dat de meeste partijprominenten zich rijker reken(d)en dan ze uiteindelijk werden.

Heldere taal

Maar het grote verschil met Abop nu is dat Brunswijk een jaar vóór de verkiezingen publiekelijk een belofte had gedaan. “Als ik geen honderdduizend stemmen vind, dan hou ik gewoon op voor wat politiek betreft. Dat wil zeggen dat mensen niet achter je staan”, zei hij in 2024 vóór aanvang van een vergadering van de raad van ministers. Dat was heldere taal die niet voor tweeërlei uitleg vatbaar is.

Van Brunswijk die van zichzelf pocherig heeft gezegd dat er “geen betere integere man” is, zou je mogen verwachten dat – als hij echt zo integer is – hij zijn woord na zou komen. Maar nadat de kiezers een jaar later zich dus niet massaal achter de partij hebben geschaard, hoor je hem daar helemaal niet meer over.

Hoogst onbetrouwbaar

Er is voor zover bekend ook geen enkele journalist die hem na 25 mei heeft gevraagd of hij opstapt en zo ja wanneer. En zo niet, waarom hij zich nu heeft bedacht? Maar waarschijnlijk durven de meeste persmensen dat niet uit angst voor een onvoorspelbare of misschien zelfs gewelddadige reactie van de huidige vicepresident. Immers, daar staat hij om bekend.

Net zoals hij de naam heeft een hoogst onbetrouwbare politieke partner te zijn en vooral voor het eigenbelang en macht te gaan. En als hij ontevreden is omdat hij zijn zin niet krijgt, anderen keihard laat vallen. Daar kunnen veel partijen en hun leiders die in de afgelopen twintig jaar met Brunswijk en Abop hebben samengewerkt over meepraten.

Ook nu weer houdt hij de gemoederen danig bezig. Hij heeft maandagavond voor de nodige verwarring en twijfel gezorgd door “onder voorbehoud” het regeerakkoord van de nieuwe coalitie te tekenen omdat hij kennelijk niet tevreden is met wat hij krijgt. Maar zoals het er nu naar uitziet zal de chantagepolitiek niet werken en krijgt hij van beoogd president Jennifer Geerlings-Simons de kous op de kop. Dat was een misser waar de ‘strateeg’ Brunswijk niet op had gerekend.

Ook binnen Abop blijkt er veel onvrede over zijn eigenzinnig handelen te zijn, want daar beseft men dat men met vier ministersposten eigenlijk rijkelijk is bedeeld en niets heeft …