BESCHOUWING — Aanzien Suriname in de wereld zwaar overschat

door

Hoe staat Suriname er in de wereld voor? Is het land echt in aanzien gestegen sinds president Chandrikapersad Santokhi aan de macht is gekomen of tellen we nog altijd niet mee? De geweldige verhalen die minister Albert Ramdin van Buitenlandse Zaken, International Business en Internationale Samenwerking (Bibis) ophangt over dat het land er veel beter voor staat in de wereld dan toen Desi Bouterse het voor het zeggen had, zijn in ieder geval schromelijk overdreven.

Tekst Armand Snijders

Beeld NII

Ten tijde van de regeringen-Bouterse (2010-2020) zou Suriname internationaal geïsoleerd zijn, wat grote schade toebracht aan het land. Althans, dat is wat de huidige regering de samenleving wil doen geloven. Door zijn drugsveroordeling in Nederland was de ex-president behoorlijk beperkt in zijn bewegingsvrijheid, waardoor Suriname niet of nauwelijks op internationale podia zou zijn vertegenwoordigd. En dat zou het land uiteindelijk veel aanzien hebben gekost, zo komt de VHP-lezing er op neer.

“President Bouterse kon inderdaad minder naar het buitenland reizen dan hij had gewild, maar hij was geen gevangene in eigen land, zoals huidig vicepresident Ronnie Brunswijk dat nu wel is”

“Ons internationaal profiel is ten goede veranderd”, beweerde Ramdin onlangs tegenover de Communicatiedienst Suriname. Maar echte voorbeelden van waaruit dit zou blijken, gaf hij niet; hij bleef steken in algemeenheden die geen hout snijden om aan te geven hoe geweldig deze regering bezig is – en om zijn eigen vele reizen te verantwoorden. “We zijn aanwezig en dat is ook wat een land moet doen. Je moet je visie uitdragen en elk podium dat er is daarvoor gebruiken, omdat het ook in het belang is van het land”, zo zei hij.

Geen gevangene in eigen land

Ramdin doet of Suriname vanaf 2010 tot 2020 grotendeels afwezig was op belangrijke bijeenkomsten in het buitenland en dat hij in de voorbije vijf jaar alles in het werk heeft moeten stellen om die schade te herstellen. Maar dat is grote onzin. President Bouterse kon inderdaad minder naar het buitenland reizen dan hij had gewild, maar hij was geen gevangene in eigen land, zoals huidig vicepresident Ronnie Brunswijk dat nu wel is.

Suriname was wel altijd aanwezig op internationale fora en heeft haar stem daar ook laten horen. Alleen niet zo vaak door Bouterse, hoewel die wel enkele keren de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties in New York heeft toegesproken en daar zelfs een ontmoeting met toenmalig president Barack Obama heeft gehad.

Bouterse was ook in Argentinië, Paraguay en Brazilië om de inauguratie van diverse presidenten bij te wonen. Dat laatste land bezocht hij eveneens voor de Brics-top, waarbij hij zelfs de hand schudde van wereldleiders zoals Xi Jinping van China en president Vladimir Poetin van Rusland.

Ook woonde hij in het buurland de openingswedstrijd van het WK Voetbal bij en had hij daar een ontmoeting met de paus. Verder bracht hij staatsbezoeken aan Cuba, Ecuador en China. En dan zijn er nog de conferenties in de regio die hij heeft bijgewoond. Het is toch een indrukwekkende lijst landen die het vorige staatshoofd heeft bezocht, al valt die inderdaad in het niet bij waar Santokhi allemaal is geweest.

Met open armen ontvangen

In de eerste regeertermijn van Bouterse had Suriname trouwens de alom geprezen Winston Lackin als buitenlandminister. Vanaf 2015 was het vooral de vroegere financiën-collega van Ramdin, Gillmore Hoefdraad, die de wereld over reisde en overal leningen lospeuterde – waardoor Suriname uiteindelijk in grote problemen kwam. Dat is het bewijs dat vertegenwoordigers van de regering destijds nog overal met open armen werden ontvangen.

Suriname was destijds helemaal niet in een isolement terechtgekomen, zoals door de huidige regering steeds wordt beweerd. Hel land draaide gewoon door, ondanks de veroordeling van de president. Het moet nog maar blijken dat het vele gereis van deze regering het land echt zoveel voordeel heeft gebracht als door Ramdin en Santokhi wordt beweerd.

Wat heeft bijvoorbeeld Ramdin zelf allemaal gedaan om het imago van Suriname in de wereld te verbeteren. Ook hij is veelvuldig op het vliegtuig gestapt om bij instanties leningen en donaties los te peuteren. Hij zei onlangs dat hij in de afgelopen jaren vooral is bezig geweest om “Suriname niet alleen op de kaart te plaatsen met een goed imago, maar ons ook open te stellen voor investeerders.”

Die investeerders – zo weten we inmiddels – zijn grotendeels weggebleven en de regering heeft vooral her en der forse leningen afgesloten. Hij heeft zijn talloze buitenlandse reizen misbruikt voor eigen gewin: propaganda maken voor de functie van secretaris-generaal van de Organisatie van Amerikaanse Straten.

Woede Arabische wereld

Het aangezicht van Suriname kreeg trouwens een fikse klap te verwerken doordat Ramdin in 2022 tijdens een bezoek aan Israël zijn gastheren beloofde een Surinaamse ambassade in Jeruzalem te openen. …