BELOFTEN EN DE KOOPKRACHT

De algemene vrije en geheime verkiezingen voor volksvertegenwoordigende lichamen, waaronder De Nationale Assemblee, vinden op zondag 25 mei aanstaande plaats. De Surinaamse kiezer krijgt de gelegenheid nieuwe machthebbers aan te wijzen, die de komende vijf jaar dit land zullen moeten besturen. Op tal van podia vinden momenteel al politieke bijeenkomsten plaats, waarbij het vuilspuitkanon al behoorlijk in stelling is gebracht en gebruikt. Tal van beschuldigingen en fouten die zouden zijn gemaakt in de afgelopen vijf jaar en ook daarvoor door machthebbers, worden uit de kast gehaald. Opvallend is ook het gering aantal politieke deelnemers aan de strijd, dat toont een indrukwekkende ontwikkelingsvisie te hebben. Bij velen is er maar ook nauwelijks sprake van een ideologische basis. Men wenst macht, en dan natuurlijk met alles dat daaraan verbonden is. Velen denken daarbij aan de periode die in 2028 aanbreekt, waarbij Suriname zal kunnen overgaan tot het exporteren van zijn offshore aardolie. Veel deelnemende partijen vertellen over wat ze allemaal zullen realiseren voor het Surinaamse volk. Beloften en nog eens beloften, zonder erbij te vertellen, dat aan elke belofte een prijskaartje hangt, dat best heel duur zal kunnen uitvallen. Politieke partijen, die geen flauw idee hebben hoe groot de maandelijkse inkomsten van staat zijn, en hoe die op een verantwoordelijke wijze zullen moeten worden besteed, gaan thans over tot het beloven en nog eens beloven. Maar ook het electoraat dient te weten, dat Suriname nog steeds een enorme schuldenlast torst en dat die ook zal moeten worden voldaan, wie ook aan de macht komt na 25 mei aanstaande. In de komende drie jaar zal er heus geen directe verlichting op kunnen treden in de portemonnee van elke persoon die hier woonachtig is en zal moeten voortgaan met zijn of haar maandelijkse inkomsten. Wij zijn geen doemdenkers, maar weten nu reeds, dat het niet makkelijker zal worden. Zowel coalitie als oppositie moeten daarom heel eerlijk zijn en blijven tegenover de kiezer en die eerlijk vertellen, dat we nog een heel moeilijke tijd zullen moeten overbruggen, alvorens we echt kunnen rekenen op meer inkomsten uit de aardoliesector. Degenen die nu gouden bergen beloven, doen een verwoede poging ons in de luren te leggen, terwijl ze best weten dat op korte termijn, er geen significante opleving binnen de staatshuishouding, te bespeuren zal zijn. Onze koopkracht zal zeker niet noemenswaardig stijgen, omdat daarvoor de macro-economie nog teveel ontwricht is en de huidige regering er nog niet in geslaagd is, haar weer op het gewenste spoor te krijgen. Onze munt, de SRD, is nog steeds zwak ten opzichte van de harde buitenlandse valuta en we verdienen als land nog steeds veel te weinig vreemde valuta uit reguliere exporten, om de SRD krachtiger te maken. We kletsen constant over het verhogen van de productie, maar zijn daar tot nog toe heel slecht in geslaagd. We praten dan wel over de belangstelling van externe investeerders, maar kunnen die maar niet duidelijk presenteren. Naar onze bescheiden mening zal hun interesse pas echt toenemen na 2028, wanneer de zogeheten aardolie offshore exporten starten. We zullen dan dezelfde belangstelling krijgen die Guyana thans heeft. Politici die nu op de bühne staan en ons luchtkastelen voorhouden, moeten daarmede ophouden en eerlijk zeggen, dat ze hun best gaan doen om ons temidden van een goed regeerprogramma, een iets beter bestaan te bezorgen. Velen hebben genoeg van loze beloften en gaan zelfs niet meer naar de stembus. Degenen die wel gaan, moeten goed kijken naar mensen die geloofwaardig overkomen en niet teveel beloven. We hebben al genoeg misère achter de rug met lieden die beloven en achteraf niets anders dan graaiers in de staatskas zijn gebleken.
The post BELOFTEN EN DE KOOPKRACHT ..

...