Belfort: de man van het volk, zonder oppositie en coalitie

Edward Belfort

“Edward Belfort was de man van het volk. Het maakte hem niet uit of zijn kritiek de oppositie, de coalitie of zijn eigen partij betrof,” zegt Assembleevoorzitter Marinus Bee. “Voor mij was mijn voormalig partijgenoot altijd een vriend die je even apart moest nemen. Vooral tijdens moeilijke vergaderingen, want ‘Belly’ kon dingen zo rauw zeggen dat de hele sfeer veranderde. Maar één ding: je moest hem wel respecteren, omdat hij zei waar het op neerkwam voor de burger. En hij stond daar honderd procent achter”. In soortgelijke bewoordingen spreekt ook NDP-voorzitter Jennifer Geerlings-Simons, die in het vorige kabinet leiding gaf aan het parlement. Zij heeft Belfort het best leren kennen als minister van Justitie en Politie en daarna als parlementariër. “De man had een overtuiging en stond achter waar hij in geloofde. Dat is iets dat je moet waarderen. Maar ik vond hem ook, ondanks de heftige manier waarop hij kon spreken en optreden, een correct persoon. Ik heb nooit een scheldwoord uit zijn mond horen komen,” zegt Simons.Dat Belfort het laatste anderhalf jaar niet heeft kunnen functioneren in de politieke arena, was volgens Simons, Bee en ook fractievoorzitter Gregory Rusland direct merkbaar. Hij werd meteen gemist, ook vanwege zijn programma Sranan Tide Naa Dey op Apintie Televisie. Simons herinnert zich de zeer kritische opstelling van Belfort als parlementariër richting het tweede kabinet van Desi Bouterse. “Maar ik blijf het zeggen: hij sprak vanuit een overtuiging.” Die kritische houding en zijn directe manier van spreken hebben volgens haar nooit gezorgd voor een breuk in de persoonlijke relatie met Bouterse. “Die twee spraken gewoon met elkaar, en dat Belfort naar de NDP overstapte komt simpelweg door de gesprekken die ze met elkaar hebben gevoerd,” zegt Simons.Belfort spaarde in deze regeerperiode ook zijn eigen partij niet van kritiek. “Ik kon hem, vanwege de persoonlijke band die we hadden, soms nog tot bedaren brengen. Maar er was altijd iets dat hem typeerde: Belfort was wie hij was. De man die de dingen op zijn eigen manier bracht en erin geloofde. Als partij hadden we het bij de ABOP niet gemakkelijk. Partijdiscipline was niet iets waar je bij Belly mee moest aankomen. Op een gegeven moment hadden we zoiets van: laat de man maar, want dat gaat toch niet helpen.”Toen Belfort ziek werd, stelde hij zijn toenmalige partijgenoten daar niet van op de hoogte. Zijn afwezigheid in het parlement was wel merkbaar. “We kregen het te horen van de minister van Volksgezondheid. Vanaf dat moment hebben we vaker contact met hem gehad. Ik zelf wat vaker, en ik begrijp ook voorzitter Ronnie Brunswijk. Toen duidelijk werd dat Belly niet langer tot onze fractie zou behoren, hebben we nooit de stap genomen om hem uit de partij te zetten. Zijn ziekte heeft ons geraakt, en dat was voor ons belangrijk,” zegt Bee.Rusland, die Belfort sinds 2015 in de politiek leerde kennen, zegt geen heel bijzondere persoonlijke band met hem te hebben gehad. “Het is pas in de periode rond zijn ziekte dat ik echt aandacht gaf en contact met hem zocht. Maar als ik terugkijk en hem moet beschrijven, dan was hij een persoon met een sterke overtuiging dat hij er voor het volk was. Vanuit dat perspectief bedreef hij politiek. Zeer kritisch, en hij schroomde niet om – tegen wie dan ook – te zeggen wat volgens hem gezegd moest worden. En dat is altijd opgevallen.”Bee, Simons en Rusland zeggen hem te zullen missen, zowel in het politieke veld als persoonlijk. Na een periode van ziekte keerde Belfort terug in het politieke spectrum van Suriname en trad toe tot de NDP, waar hij warm werd verwelkomd. Hij werd op de DNA-lijst van de partij gekandideerd op plek nummer 50.

...