Belachelijk en gênant

WAT ZICH HEEFT afgespeeld in De Nationale Assemblee (DNA) rond de buitensporige salarisverhoging van onder meer ambtsdragers, onder wie regeringsleden, is het dienen van eigen belang, al mag dat door het huidige bestuurssysteem. Terwijl de regering het volk als het ware dwingt om de broekriem strak aan te trekken en vakbonden met moeite een bescheiden verhoging afdwingen, wordt het salaris van de politieke top met 400 procent verhoogd, afgezien nog van de emolumenten die ze daarnaast krijgen. Dit alles wordt nog verhoogd met de 20 procent die het overheidspersoneel onlangs heeft gekregen.
De regering beroept zich voortdurend op het IMF dat waarschuwt tegen buitensporige verhogingen omdat de economie daardoor ontspoord zou raken. Het volk gaat al veel maanden gebukt onder de ‘draconische’ voorwaarden van het Internationaal Monetair Fonds en de gevolgen zijn als het ware van uur tot uur voelbaar en merkbaar. Dit leed zou voor een regering, die zegt met het volk begaan te zijn, een pas op de plaats moeten maken in plaats van coalitieleden in De Nationale Assemblee aanzetten  om een verwerpelijk voorstel als nu is gedaan, in te dienen.

Voorgaande regeringen hebben zichzelf ook forse loonsverhogingen  toegekend, maar zo buitensporig en asociaal als nu gebeurt, tart elk verbeeldingsvermogen

Enkele maanden geleden was al besloten tot drastische salarisverhoging aan de president, vicepresident, ministers, directeuren, de rechterlijke macht en parlementariërs. Dit lekte uit en het besluit werd aangehouden. “Het tijdstip bleek niet gelukkig te zijn gekozen”, werd gezegd.
Het volgende scenario werd op tafel gelegd: een hele show werd opgevoerd alsof in 2028 als het ware oliesjeiks zouden rondlopen in Suriname en Surinamers meteen uit hun armoedige situatie zouden halen. Dat moment leek de scenarioschrijvers geschikt, althans zo lijkt het, hun persoonlijk belang in een initiatiefwet van twee parlementariërs van respectievelijk VHP en Abop te regelen.
Het initiatiefvoorstel mag op zijn zachtst worden getypeerd als onfatsoenlijk, belachelijk en gênant. Met zo een voorstel wordt op generlei wijze solidariteit getoond met bijvoorbeeld politieambtenaren, douaniers, brandweerlieden, beveiligingsambtenaren, verplegend personeel, onderwijsgevenden en landsdienaren in het algemeen. Onder gepensioneerden en mensen met een beperking is de financiële positie nog schrijnender. Degenen die hun eigen belang voorop stellen betalen tariefverhogingen van nutsvoorzieningen moeiteloos, terwijl het voor de doorsneeburger – ook in de particuliere sector – na elke salarisbetaling een kwestie van passen en meten is om de nieuwe maand door te komen.
Volgens de indieners van het voorstel, VHP-fractieleider Asiskumar Gajadien en Genevievre Jordan van Abop, maar ook de rest van de coalitie en de regering moet de verhoging worden gezien als synchronisatie van lonen en de loskoppeling. Maar bestaat er een deskundig rapport om afzonderlijk de lonen vast te stellen en welke zijn de uitgangspunten en op basis waarvan zijn de functies gewogen.
Het verwijt dat de oppositie politiek bedrijft met het thema slaat kans noch wal. Het gaat om een politiek besluit en daar moet een politiek antwoord op worden gegeven, ook al zou de vorige regering het voorwerk hebben gedaan. Voorgaande regeringen hebben zichzelf ook forse loonsverhogingen  toegekend, maar zo buitensporig en asociaal als nu gebeurt, tart elk verbeeldingsvermogen. Regering-Santokhi, schaam je! Wat nu gebeurt doet denken aan de leuze tijdens de antiregeringsdemonstratie toen Bouterse staatshoofd was: ‘I’m ashamed for my government’.