AWJ geeft nadere uitleg over vaststelling armoedegrens

door

Er is veel kritiek op de armoedegrens van SRD 7.337 voor een éénpersoonshuishouden (één volwassene). Minister Mac Andrew van Arbeid, Werkgelegenheid en Jeugdzaken (AWJ) merkt op dat na de vaststelling er wat kritiek, zorgpunten en diverse visies zijn geuit vanuit de samenleving. Daarom is besloten gedetailleerde informatie te verschaffen over het bepalen van de armoedegrens, onder meer over de gebruikte methoden en technieken. In vergelijking met de armoedegrens per 31 december 2023 en die van het vorig jaar is, deze gedaald met SRD 59. De bewindsman werd bijgestaan door de onderdirecteur Arbeidsmarkt Naomi Esajas-Friperson en Rosita Woodly-Sobhie, voorzitter van de multidisciplinaire werkgroep Armoedegrensbepaling. Volgens de bewindsman bestaat de werkgroep uit een aantal technocraten dat zich in de afgelopen periode vanaf juli 2020 zich heeft ingezet om de armoedegrens te bepalen. De bevindingen zijn ook bepalend om beleid te maken.In de werkgroep zitten vertegenwoordigers van de Anton de Kom Universiteit van Suriname (AdeKUS), het Algemeen Bureau voor de Statistiek, het Planbureau en de ministeries van AWJ, Sociale Zaken en Volkshuisvesting en de Vereniging van Economisten in Suriname. Woodly gaf op een persconferentie maandag aan dat de werkgroep sedert 2016 bestaat en vanaf toen is gestart met het bepalen van een methodiek voor de armoedegrens. De methodiek is 2021 in een raadsvergadering vastgesteld en in 2023 vastgelegd in een publicatie. Er wordt volgens Woodley gewerkt met het minimale dat de mens nodig heeft om in leven te blijven. Er wordt bij de bepaling uitgegaan van een wetenschappelijke benadering, namelijk de Basic Need-benadering waarbij gebruik wordt gemaakt van een basisvoedselpakket gebaseerd op de Food-Energy-Intake-methode (FEI). Deze FEI heeft als uitgangspunt het noodzakelijke aantal kilocalorieën (kCal), namelijk 2000-2400 kCal in het dagelijkse voedingspakket (van verschillende voedingsintems) van elke volwassene. Vervolgens is het voedselpakket getransformeerd naar een basispakket met ook niet-voedingsitems. Er wordt ook gebruik gemaakt van de ABS-huishoudbudgetonderzoeken.“Onze hele werkwijze vanaf 2016 tot heden is ongewijzigd. We gaan niet over een dag ijs om een bepaalde methodiek vast te stellen. We zijn niet veranderd qua methoden en inzichten. En onze bronnen zijn nog steeds hetzelfde”, benadrukte de werkgroepvoorzitter. Ze gaf aan dat in 2021 is goedgekeurd dat de nationale definitie van armoede in Suriname als volgt luidt: “Armoede in huishoudens in Suriname kenmerkt zich door een gebrek aan inkomen en/of bezit om een basispakket van voedingsmiddelen en andere noodzakelijke goederen en diensten te verwerven, die nodig zijn om een menswaardig bestaan te leiden.”