Asabina wil einde aan de uitsluiting van gemeenschappen in het binnenland

door

Tijdens de behandeling van de Wet Negende Algemene Volkstelling pleitte Ronny Asabina, fractieleider van de BEP, voor de inwoners van het binnenland. Hij uitte zijn bezorgdheid over de uitsluiting die deze gemeenschappen vaak ondervinden en benadrukte de noodzaak van inclusie om deze ongelijkheden weg te werken.
Een belangrijk punt van zorg is de ongelijkheid in het onderwijs. Asabina wees erop dat veel kinderen in het binnenland, die onderaan de sociale ladder staan, verstoken blijven van adequaat onderwijs. Dit is een direct gevolg van de oneerlijke verdeling van onderwijsbudgetten, wat leidt tot een structurele achterstand voor kinderen in deze regio’s.
“Het kind van het binnenland blijft onder deze regering het kind van de rekening,” verklaarde Asabina, en hij benadrukte de urgente noodzaak om deze sociale onrechtvaardigheid aan te pakken. Daarnaast kaartte Asabina de vertraging van de volkstelling aan. De oorspronkelijke telling zou in 2022 plaatsvinden, maar werd uitgesteld.
Hij vroeg zich af waarom er gekozen is voor een volkstelling met een vertraging van twee jaar, terwijl een belangrijk onderzoek zoals het huishoud- en budgetonderzoek, dat sinds 2014 niet meer is uitgevoerd, een gat van vijf jaar heeft. Dit onderzoek is cruciaal, omdat het de basis vormt voor het berekenen van inflatiecijfers. Asabina wees erop dat bepaalde gebieden, zoals Brokopondo, Marowijne, Sipaliwini en delen van Para, niet eens worden meegenomen in de berekening van deze cijfers.
Hij pleitte ervoor om deze gebieden, die een aanzienlijk deel van de bevolking vormen, mee te nemen in de berekening van de inflatie. Juist in deze regio’s hebben de inwoners te maken met extreem hoge prijzen, vooral voor essentiële goederen die naar het binnenland worden getransporteerd. Tijdens zijn toespraak wees Asabina ook op de groei van de marrongemeenschap.
Bij de volkstelling van 2004 bleek dat marrons de vierde grootste bevolkingsgroep vormden, terwijl ze in 2012 de op één na grootste groep waren. Asabina benadrukte dat deze groei wellicht niet alleen het gevolg is van geboortes, maar ook van een emancipatieproces. Steeds meer marrons identificeren zich bewust als zodanig en presenteren zich in verschillende lagen van de samenleving.