ARROGANTIE VAN DE MACHT

door

De uitspraken van de minister Nurmohamed van Openbare Werken, tonen opnieuw aan, hoe sommige beleidsmakers hun verantwoordelijkheid afschuiven op de vorige regering en het volk. Tijdens een ontmoeting met gedupeerde bewoners van Weg naar Zee, waar wateroverlast en slechte infrastructuur al jaren een probleem zijn, koos de minister niet voor empathie of oplossingsgericht denken. In plaats daarvan, werd de schuld bij de kiezers gelegd en zei de minister: “Dan moest je beter hebben gestemd.” Achteraf is de minister teruggekomen op zijn verantwoordelijkheid en zal er USD 10 miljoen geïnvesteerd worden in een dijk van 4,5 kilometer.
Een belangrijke vraag die rijst, is of de minister voor het volk is, of juist tegen het volk. De taak van een minister is om beleid te voeren in het belang van alle burgers, ongeacht politieke voorkeur.
Een regering erft zowel de successen als de mislukkingen van haar voorgangers en wordt juist gekozen om problemen op te lossen, niet om met de vinger te wijzen. Maar in plaats van verantwoordelijkheid te nemen en perspectief te bieden, koos deze minister voor minachting en arrogantie.
Dit is niet de eerste keer, dat de minister zich op deze manier uitlaat. Eerder haalde hij het nieuws met de uitspraak dat het volk “dom” is. Dit soort taalgebruik past eerder bij een gefrustreerde oppositieleider, of een gebelgde burger dan bij een regeringsfunctionaris, die geacht wordt diplomatisch en respectvol te communiceren.
Zijn woorden doen denken aan een koloniale bestuurder, die de bevolking de les leest, in plaats van een gekozen volksvertegenwoordiger die naar oplossingen zoekt.
De schuld geven aan de vorige regering is een bekend patroon in de Surinaamse politiek. Elke nieuwe regering begint met het benadrukken van de financiële puinhoop die werd achtergelaten.
Uiteraard heeft Suriname te kampen met torenhoge schulden en een precaire economische situatie. Maar het is inmiddels bijna vijf jaar geleden dat deze regering aantrad. Hoe lang kan men nog blijven wijzen naar het verleden zonder eigen verantwoordelijkheid te nemen?
Wat deze situatie extra vervelender maakt, is dat het hier gaat om burgers die al jaren worstelen met wateroverlast en onbegaanbare wegen. De bewoners van de Brantimakaweg konden hun huizen niet eens bereiken door de kraters in de weg en het vele water. In plaats van empathie te tonen, koos de minister ervoor om ze de schuld te geven van hun eigen lijden. Een dergelijke houding vergroot alleen maar het wantrouwen van burgers in de politiek. Een regeringsfunctionaris hoort zich te gedragen als een dienaar van het volk, niet als een betweter die ervoor kiest de burgers te kleineren.
Het volk heeft het recht om eisen te stellen en rekenschap te vragen van degenen die met hun belastinggeld worden betaald. Een minister die geen respect toont voor de burgers, verliest zijn morele autoriteit om te regeren.
Misschien is het tijd dat deze minister stopt met “bigi taki” en begint met écht goed besturen of zelfs opstappen gezien er nog naar enkele dagen in deze regeertermijn resten. Want woorden vullen geen kraters en stoppen geen overstromingen—daadkrachtig beleid wel.
The post ARROGANTIE VAN DE MACHT ..