Arnhems George Jazzcafé komt weer tot leven in boek

door

“George’s café was meer dan een café. Het was een stukje Amerika in Nederland”, zegt Kees de Bruijn. Hij blikt terug op de unieke sfeer die het Nederlandse jazzcafé in Arnhem kenmerkte. De Surinaamse uitbater George Inge richtte het café in 1974 op. Met optredens van legendarische Amerikaanse artiesten als Art Blakey, Chet Baker, Dexter Gordon en Johnny Griffin maakte hij er een legendarische plek van. Vijftig jaar later wordt zijn nalatenschap vereeuwigd in het boek ‘George Jazzcafé. Een Arnhemse legende’.
Tekst en beeld Audry Wajwakana

De Bruijn vertelt hoe George’s café een iconische plek werd, waarover nog jarenlang nagepraat werd. “Op social media, vooral op Facebook, bleven mensen verhalen delen over het café. Uiteindelijk kwam ik via een affiche die ik er ooit voor maakte in contact met Orlando Inge, zoon van George. Toen we elkaar spraken, voelde ik dat we iets moesten doen om het café te eren. Het idee voor een boek was geboren,” zegt hij tegen de Ware Tijd.
In zijn werkproces ontdekte De Bruijn dat journalist Peter Bierhaust, die ook een vaste stamgast was van het café, aan een boek werkte. Het trio besloot de krachten te bundelen om het boek uit te brengen. De Bruijn benadrukt dat het vooral bedoeld is om de jazz sfeer van die tijd vast te leggen. “Het café had voor veel mensen een speciale betekenis. Bezoekers, muzikanten en zelfs impresario’s vertellen hun verhaal, waardoor je echt de warmte en passie voelt die George’s café uitstraalde. Voor Orlando is het bovendien een eerbetoon aan zijn vader”, zegt de Bruijn.
Passie voor jazz
George Inge en  zijn vrouw Netty Meerzorg emigreerden in 1965 uit Suriname naar Nederland. Zijn liefde voor jazz begon in Suriname, waar hij een vriend had die platenhandelaar was en jazzplaten uit Amerika importeerde. Deze passie nam hij mee naar Nederland, waar hij eerst een platenzaak opende met speciaal geïmporteerde jazzplaten. “Via de winkel leerde George allerlei jazzliefhebbers kennen, en zo ontstond het idee voor een café”, zegt De Bruijn. In 1974 begon Inge het George Jazz Café in Arnhem, dat in de jaren daarna uitgroeide tot een geliefde locatie waar internationale grootheden optraden. Deze artiesten konden makkelijk hun weg naar George’s kleine maar legendarische café vinden.
Veel bezoekers herinneren zich dat hij weleens zei dat zijn telefoonnummer in het telefoonboek van New York stond, als verklaring voor de komst van grote artiesten. In werkelijkheid had hij een impresario dichtbij die hem daarmee hielp, maar George hield graag wat mysterie om zich heen”, zegt De Bruijn lachend.
Ondanks de grote bekendheid van het café in Nederland, kwam George’s naam buiten de jazzscene niet zo vaak naar voren. Het café sloot na George’s overlijden in 1998. De Bruijn: “Hij had misschien gehoopt dat zijn zoon het café zou overnemen, maar dat gebeurde niet. Daarnaast veranderden de tijden. De regelgeving rond geluidsvergunningen werd strenger en muzikanten moesten een minimumvergoeding ontvangen voor optredens. Voor een klein café als dat van George werd dat lastig.” Inge stierf in zijn café aan een hartaanval. Hans Dulfer was toen onderweg voor zijn optreden in het café.
Herinnering laten voortleven
Op de omslag van het boek prijkt een zwart/wit van George Inge voor zijn café. Het boek bevat veel ’s van optredens en biedt naast persoonlijke verhalen van jazzliefhebbers, -musici en voormalige bezoekers ook een inkijk in de culturele ontwikkeling van jazz in Arnhem. “Het George Jazz Café had een impact op jonge Nederlandse jazzmuzikanten. Het Conservatorium in Arnhem organiseerde daar sessies en op zaterdagochtend oefende er een lokale bigband. Het café werd zo een ontmoetingsplek en opleidingsgrond voor jonge muzikanten in de stad,” vertelt De Bruijn. Ook Surinaamse muzikanten als Ronald Snijders en de recent overleden Pablo Nahar traden er op.
De historische beelden geven een levendig beeld hoe grootheden als Dexter Gordon overnachtten bij Inge thuis in Arnhem. Ook is er aan de achterkant van het boek een cd van een live-opname van Chet Baker toegevoegd, waar de legendarische Duke Jordan piano speelt. “Het boek is vooral geschreven voor jazzliefhebbers en voor degenen die het café hebben meegemaakt. Maar ook voor de Surinaamse gemeenschap kan het interessant zijn. Het verhaal van George laat zien hoe een Surinaamse man iets bijzonders wist op te bouwen in Nederland, iets waar we trots op mogen zijn”, zegt de Bruijn.
Met deze publicatie hoopt Kees de Bruijn dat de herinnering aan George’s passie voor jazz voortleeft bij oude en nieuwe generaties muziekliefhebbers. Het boek wordt op zondag aanstaande in het Rembrandt theater in Arnhem gepresenteerd. “We hebben voor deze datum gekozen omdat de concerten in George’s café altijd op de zondagmiddag waren, en zo houden …