‘Armoedebestrijding moet gestructureerde aanpak krijgen’

door

Minister Steven Mac Andrew in dialoog met de multi-disciplinaire Werkgroep Armoedegrensbepaling die haar tussentijdsverslag over de periode augustus 2024 – juni 2025 aan hem heeft overhandigd. (Foto: AW&J)

Het opzetten van een Nationaal Armoede Instituut is noodzakelijk om strategische en technische activiteiten en taken rond armoedebestrijding om te zetten in een formele structuur, eventueel binnen een nieuwe of bestaande organisatie of instituut. Dit staat in het tussentijds verslag van de Multidisciplinaire Werkgroep Armoedegrensbepaling die dinsdag is overhandigd aan minister Steven Mac Andrew van Arbeid, Werkgelegenheid & Jeugdzaken (AW&J). De werkgroep onder leiding van Rosita Woodly-Sobhie zet zich in voor
een strategische positionering en aanpak van het armoedebeleid. Het armoede instituut zal naast beleid, de toezicht en monitoring van de sociale agenda ter hand moeten nemen. Onderdirecteur Arbeidsmarkt, Naomi Esajas-Friperson, kreeg ook een exemplaar van het verslag. In het verslag is aangegeven dat het armoedevraagstuk structurele en permanente aandacht vereist, zeker met de versnelde ontwikkelingen binnen de olie- en gasindustrie, die zouden kunnen leiden tot grotere ongelijkheid en armoede. De resultaten van de negende volks-en woningtelling, bekend als Census-9 (2025), zijn noodzakelijk voor actualisering van de armoedegrenzen, zegt de werkgroep. In afwachting op de resultaten zijn tussentijds in samenwerking met de Wereldbank armoede-exercities, gebruikmakend van de Suriname Living Conditions survey (SSLC2022) databestand,  uitgevoerd.Mac Andrew heeft eerder de noodzaak van het opzetten van een permanente armoede autoriteit benadrukt. De vaststelling van de armoedegrens moet volgens hem wetenschappelijk en met de nodige onafhankelijkheid geschieden, zodat het de samenleving ten goede komt en resulteert in grotere acceptatie van de uitkomst.  Mac Andrew en Woodly-Sobhie zijn voorstanders van brede discussies om naast de vaststelling van een minimumloon en armoedegrens uiteindelijk ook te komen tot de vaststelling van een leefbaar loon. Zij onderkennen ook de samenwerking tussen overheid, bedrijfsleven en niet-gouvernementele organisaties als noodzakelijk bij de bestrijding van het armoedevraagstuk in Suriname, schrijft de Communicatie Unit van AW&J.