Amsterdam Rainbow Dress ‘strijkt’ neer in Suriname

door

door Valerie Fris
PARAMARIBO — Van Zuid-Korea, Taiwan en Canada tot de Filippijnen, Mozambique, Zuid-Afrika en de Verenigde Staten. De Amsterdam Rainbow Dress is tot nu toe in meer dan 25 landen te zien geweest. Sinds deze week is ze ook in Suriname te bewonderen. Er zijn woensdag sessies gemaakt in het Fort Zeelandia en op het Onafhankelijkheidsplein.

De Nederlandse ambassadeur Walter Oostelbos heeft kosten noch moeite gespaard om het kunstwerk in Paramaribo te krijgen en presenteerde het woensdag met trots in zijn residentie aan een geselecteerd gezelschap. Twee van de vier ontwerpers van de Amsterdam Rainbow Dress, onder wie Arnout van Krimpen, zijn momenteel in Suriname.

“We zijn om de tafel gaan zitten en in twee dagen hadden wij de zestien meter lange jurk ontworpen”
Arnout van Krimpen
Inspiratie
Van Krimpen is directeur van de Amsterdam Dress Foundation. “In 2016 werd de Amsterdam Euro Pride georganiseerd en daar werden alle nationale vlaggen meegedragen in een parade van landen die LGBTI-personen criminaliseren”, steekt hij van wal tijdens het interview met de Ware Tijd.
Toen de parade voorbij was, zat de organisatie met een stapel vlaggen en ze belde hem op met de vraag of hij daar nog wat mee kon. “Wij hadden een verhaal te vertellen dus vroegen wij ons af hoe we dat op een zo mooi mogelijke manier konden laten zien. We zijn om de tafel gaan zitten en in twee dagen hadden wij de zestien meter lange jurk ontworpen.”
Nadat de jurk was gestikt, zijn de eerste ’s gemaakt in het Rijksmuseum in Amsterdam. Sindsdien reist het kunstwerk de wereld over. Alleen in het Caribisch Gebied was ze nog niet geweest. “Het Caribisch Gebied moeten we absoluut ook bezoeken, zeker omdat ikzelf op Aruba ben geboren”, zegt de kunstenaar.
Voorbereiding
Om het kunstwerk op een andere locatie te krijgen, kost geld en een goede planning. Ook omdat er vrijwel tegelijk verschillende activiteiten worden georganiseerd. Zo zijn er onder meer netwerk- en sessies, persconferenties en discussieavonden. “Het gaat er natuurlijk niet om dat wij een snoepreisje maken, dus er gaat wel wat zitten in de organisatie”, vertelt Van Krimpen.
Meestal wordt samengewerkt met het ministerie van Buitenlandse Zaken of met de Nederlandse ambassades wereldwijd. “Die hebben hun netwerk en kunnen ons ondersteunen, ook wat de kosten betreft.”
Zo moeten er modellen worden gezocht voor de sessies, het liefst modellen die enige betekenis hebben voor de community, zei de kunstenaar. Maar ook goede grafen en locaties en meer. Het doel is om het verhaal van de LGBTI+-gemeenschap zo goed mogelijk te verspreiden.
Regenboog
In eerste instantie bestond de jurk uit vlaggen van zeventig landen waar relaties van mensen van hetzelfde geslacht zijn verboden. In sommige landen staat daar zelfs de doodstraf op. Maar zodra één van de landen zijn wetgeving aanpast, wordt de nationale vlag van dat land uit de jurk gehaald en vervangen door een regenboogvlag. “Het idee is dat de jurk één grote regenboog wordt”, vertelt Van Krimpen. In de afgelopen jaren hebben tien landen hun wetgeving aangepast en de vlaggen van de landen zijn uit de jurk gehaald. De Surinaamse vlag is nooit in de jurk geweest.
Van Krimpen legt uit dat het lijfje van de jurk is gemaakt van de stadsvlaggen van Amsterdam omdat er in Nederland veel vluchtelingen zijn van landen wiens vlag in de jurk is opgenomen. “Wij vinden ook dat Nederland open moet zijn om de vluchtelingen op te vangen.”
De kunstenaars hebben het druk: in november staat de jurk in Chili en daarna volgen Berlijn (Duitsland), Thailand, Washington en New York (Verenigde Staten). Als de jurk niet ‘op reis’ is, dan staat die in het Amsterdam Museum tentoongesteld.

[: Helio Phoeli]