AMNESIE EN DE BALK

Nog enkele maanden en de Surinaamse kiezer krijgt na vijf jaar weer de gelegenheid zijn of haar stem te laten horen via de stembus. Ja lezers, we krijgen wederom algemene, vrije en geheime verkiezingen voor volksvertegenwoordigende lichamen. Het Surinaamse volk zal beslissen of het te midden van een nieuw kiesstelsel delen van de huidige regering wederom in het regeringscentrum wenst te hebben of dat ze voor iets anders kiest.
Wat dat andere dan ook zal mogen zijn, zal de kiezer beslissen. Dat er wederom een coalitieregering komt, staat in ieder geval voor Keerpunt als een paal boven water. Het Surinaamse volk heeft zijn lesje van 2015 geleerd en zal niet meer kiezen voor een regering met 26 of meer zetels. De macro-economische schade die de paarse kabinetten hebben bezorgd tussen 2010 en 2020, doet zich nu nog levensgroot gevoelen. Maar wat nu reeds duidelijk is, is dat de verschillen tussen de meeste partijen over hoe dit land verder moet worden bestuurd, enorm zijn. Ook als vanouds zijn de vuilsmijterij, de gegronde en ongegronde beschuldigingen en verwijten reeds begonnen. Mensen met behoorlijk boter op het hoofd staan in de voorste linies om met verwijten naar de regering Santokhi te komen. Er zijn fouten gemaakt door deze regering, dat valt buiten kijf en er is op etnische voet geregeld en dat vaak op zeer storende wijze. Het ‘Friends and Family’ beleid waarmede deze regering gelijk van wal stak, heeft bij velen verontwaardiging gewekt. Maar vooral de NDP moet niet staan leuteren over friends and family beleid, want het betrof gewoon een voortzetting van wat de NDP al gelijk na haar aantreden in 2010 deed. Was het niet gelijk zoontje Dino die met de leiding van een zogeheten anti-terreur-eenheid belast werd en later zelfs met Hezbollah terroristen in onderhandeling ging voor het leveren van wapens, trainingsfaciliteiten, valse paspoorten en drugs?
Kwam de dochter ook niet op het kabinet van ‘’Baas’’ terecht. Friends and Family en het accommoderen van tal van vrienden in de goud- en houtsector met concessies is bekend, dus daar moet men niet over zitten ouwehoeren want men weet wel beter, wat zich in het achterland voltrekt. Van wie zijn de skalians in de Sarakreek, op het stuwmeer en in de Lawa- en Marowijnerivier? Als we beginnen over slecht financieel-economisch beleid dan kan geen enkele regering na de staatkundige onafhankelijkheid van dit land het slechter doen dan de paarse kliek, die nu weer van het electoraat vraagt hem nog een kans te geven om wederom te komen plunderen en wanbeleid voeren. De partij, nu onder leiding van tante Jenny en Ramon, hoopt dat de kiezer na vijf jaar Santokhi en Brunswijk totaal vergeten is waarom het nog steeds zo is dat de pina niet voorbij is en dat zelfs een IMF-begeleiding en Surinaams herstelprogramma niet de verwachte en/of gewenste vruchten heeft afgeworpen.
De paarse boys and girls leven met de hoop dat het volk vergeten is wat voor een macro-economische ravage Hoefdraad heeft aangericht, eerst op de Centrale Bank en later op Financiën. Men hoopt aan de Benjaminstraat dat men is vergeten dat in juli 2020 dit land werd overgedragen aan het kabinet van Santokhi met een totaal leeggestolen staatskas en dat ambtenaren in die maand moesten worden betaald met geleend geld van de lokale banken. Daar hoorde toen ook het vakantiegeld bij. Men wenst bewust naar de splinter in het oog van het kabinet Santokhi te kijken maar vergeet de balk die voor het netvlies ligt en maar niet kan worden verwijderd. En waarom niet? Omdat paars zelf de oorzaak is van de vreselijke economische ellende waar dit volk nog steeds mee worstelt en er misschien pas na 2028 verandering zal kunnen komen als Suriname zal kunnen verdienen uit aardolie-exporten. Veel zaken hebben een oorzaak en gevolg en de financieel-economische ellende is veroorzaakt door 10 jaar wanbeleid van de regeringen Bouterse met als financiële tsaar Gillmore Hoefdraad.
We weten ook dat aan het einde van het regiem Bouterse 2010-2020 de valuta kasreserves van de lokale banken ondergebracht bij de Centrale Bank, maar liefst 197 miljoen dollar, door de paarse boys zijn gestolen en daar hoorden ook de termijndeposito’s van de Surinaamse rekeninghouders bij. Wat de zaak nog schaamtelozer maakt, is dat men weer aan de macht wenst te komen om wederom met hun grijpgrage vingers in de valutareserves te kunnen gaan graaien. Gewoon gewetenloos en schaamteloos zijn deze lui die denken dat verreweg de meeste Surinaamse kiezers op het achterhoofd zijn gevallen en wederom de fout zullen begaan massaal op een kliek van dieven te stemmen.
Zijn we allemaal vergeten dat de NDP-bende bij vertrek meer dan 100 voertuigen van de overheid dacht te kunnen verduisteren? Keerpunt had voor het vertrek van deze …

...