Amerikaanse druk, Cubaanse artsen en Surinames soevereiniteit binnen Caricom

INGEZONDEN

De situatie rondom de Cubaanse artsen in de Caricom (dus ook in Suriname) is een complexe en gelaagde kwestie die verschillende dimensies van geopolitiek, mensenrechten en regionale samenwerking aanraakt. Als Suriname beslist om geen Cubaanse artsen meer toe te laten op basis van Amerikaanse druk, illustreert dat niet alleen de invloed die de Verenigde Staten uitoefenen op kleinere landen in de regio, maar stelt het ook belangrijke vragen over de soevereiniteit en onafhankelijkheid van Suriname binnen de Caribische gemeenschap.

Geopolitieke context

De druk die de Verenigde Staten op Suriname zouden kunnen uitoefenen, is een continuüm van hun bredere beleid richting Cuba, waarbij zij beweren dat de inzet van Cubaanse artsen in het buitenland neerkomt op “uitbuiting”. Dit argument is problematisch, gezien de historische context. Cuba heeft jarenlang medische ondersteuning geboden aan landen in nood, vaak in ruil voor andere vormen van samenwerking of economische voordelen. De Amerikaanse retoriek kan worden gezien als een poging om Cuba internationaal te isoleren en haar gezondheidszorgsysteem te ondermijnen, wat een fundamentele mensenrechtenschending kan zijn.

Suriname binnen Caricom

Binnen de context van Caricom zou Suriname zich kunnen positioneren als een voorvechter van regionale samenwerking en solidariteit. Door zich niet te buigen voor Amerikaanse sancties en druk, kan Suriname zijn rol als lidstaat van Caricom versterken en de principes van gelijkheid en samenwerking in de regio bevorderen. Het afwijzen van Amerikaanse inmenging zou niet alleen een duidelijke boodschap zijn aan Washington, maar ook een voorbeeld stellen voor andere Caricom-landen om onafhankelijkheid te durven uitspreken.

Kritische analyse

Er zijn verschillende aspecten te overwegen in deze situatie:1. Soevereiniteit en onafhankelijkheid: Het buigen voor Amerikaanse druk speelt direct in op thema’s van nationale soevereiniteit. Suriname moet zich afvragen tot welke prijs het bereid is om samenwerkingen aan te gaan. De vraag is of het op deze manier kwetsbaar wordt voor toekomstige druk van grootmachten.2. Impact op de volksgezondheid: De afwezigheid van Cubaanse artsen kan aanzienlijke gevolgen hebben voor de gezondheidszorg in Suriname, vooral in tijden van crisis, zoals tijdens de COVID-19-pandemie. De expertise van deze artsen is voor veel gemeenschappen van onschatbare waarde. Het is essentieel dat de Surinaamse regering hierin de belangen van haar burgers boven geopolitieke spelletjes stelt.3. Regionale solidariteit: Het niet toegeven aan Amerikaanse druk kan Suriname een leidende rol geven in de regio. Het kan andere landen aanmoedigen om eveneens te pleiten voor onafhankelijkheid en solidariteit met Cuba, als een land dat ook door buitenlands beleid wordt getroffen.4. Ethische overwegingen: De vraag van “uitbuiting” raakt aan bredere ethische kwesties. Het is cruciaal dat Suriname een positie inneemt die de rechten van zowel zijn eigen bevolking als de Cubaanse artsen respecteert. Een kritische evaluatie van het Amerikaanse standpunt is wezenlijk; zeggen dat de Cubaanse artsen worden uitgebuit zonder rekening te houden met hun keuze om in het buitenland te werken, is simplistisch en ondermijnt hun professionaliteit.

Samenvattend

Suriname staat voor een uitdaging in het navigeren door de complexe interacties tussen nationale belangen, regionale solidariteit en internationale druk. Het niet buigen voor Amerikaanse sancties kan niet alleen de politiek van Suriname versterken, maar ook dienen als een krachtig signaal voor de rest van de Caricom-landen. In deze turbulente geopolitieke omgeving moet Suriname zijn stem laten horen en pleiten voor een rechtvaardig en solidair beleid dat de gezondheid en het welzijn van zijn burgers vooropstelt.

Door de Cubaanse artsen de ruimte te bieden voor hun bijdrage kan Suriname bovendien een brug slaan tussen twee landen die beide te maken hebben met internationale druk en onrechtvaardigheid. Als de regering-Santokhi zou buigen voor de dreigementen van de Verenigde Staten en besluiten om geen Cubaanse artsen meer te laten werken in Suriname, heeft dat verschillende implicaties waarvan de gevolgen zowel binnenlands als internationaal voelbaar kunnen zijn. Hieronder volgt een analyse van die mogelijke gevolgen.

Gevolgen

1. Verlies van soevereiniteit: Buigen voor externe druk van de VS kan de perceptie scheppen dat Suriname geen soevereiniteit heeft en niet in staat is om zijn eigen beslissingen te nemen. Dit kan ook leiden tot een afgenomen geloofwaardigheid van de regering en een verminderd vertrouwen van de burgers in hun leiders.2. Impact op de gezondheidszorg: Het stopzetten van de samenwerking met Cubaanse artsen zou ernstige gevolgen kunnen hebben voor de bevolking, vooral in plattelandsgebieden waar de gezondheidszorg al onder druk staat. Hierdoor kan de kwaliteit van medische zorg afnemen, wat op zijn beurt weer kan leiden tot grotere gezondheidsproblemen binnen de samenleving.3. Verzwakking binnen Caricom: Het buigen voor Amerikaanse druk zou de positie van Suriname binnen Caricom kunnen verzwakken. Andere Caricom-landen die misschien ook onder druk staan van de VS zullen kunnen zien dat Suriname toegeeft, wat een domino-effect zou kunnen hebben in termen van gezamenlijk optreden tegen Amerikaanse inmenging.4. …

...