AMBITIEUS, VISIONAIR ZELFS

President Santokhi wilde in een eventuele tweede termijn, van Paramaribo een “bruisende stad” maken. Met een boulevard aan de rivier, hotels in monumenten, en ministeries ondergebracht in duurzame high-rise gebouwen buiten het centrum. Het klinkt ambitieus. Visionair zelfs. Maar wie voorbij de woorden kijkt, ziet vooral façadepolitiek: groots op papier, leeg in uitvoering.
En het ergste is: we zijn dit soort beloften al zó vaak eerder tegengekomen. Want wat heeft deze regering, die het einde van haar ambtstermijn nadert, in ruim vier jaar gedaan voor het historische hart van de stad? Voor monumentenzorg? Voor stadsvernieuwing? Voor decentralisatie en efficiënt bestuur? Het antwoord is pijnlijk: nauwelijks iets. De realiteit is dat houten panden blijven wegrotten, publieke gebouwen worden verwaarloosd en het stadsbeeld verschraalt door een gebrek aan onderhoud, handhaving en visie. Ondertussen wordt het volk opnieuw bediend met toekomstmuziek, precies op het moment dat het stemgedrag moet worden beïnvloed.
De binnenstad als speeltuin voor vastgoedpolitiek?
Het plan om verouderde overheidsgebouwen in het centrum “over te dragen aan ondernemers”, klinkt als een slimme oplossing, maar is in wezen een verkapte privatiseringsagenda. In een land waar politieke connecties belangrijker zijn dan transparante aanbesteding, is de kans groot dat deze panden in handen vallen van een kleine groep ‘bevriende’ investeerders. Wat volgt is geen duurzame ontwikkeling, maar speculatie en uitverkoop van publiek erfgoed.
De president stelt dat dit alles “in overleg met erfgoedinstanties” zal gebeuren. Maar welke instanties? Monumentenzorg in Suriname is ondergefinancierd, onderbemand en politiek verstrikt. Er is geen duidelijke erfgoedwet met tanden, geen inspectiemechanisme dat naleving afdwingt, geen budget voor onderhoud. Zolang de overheid zelf monumenten laat verkommeren, is het volstrekt ongeloofwaardig om te pleiten voor toeristische herbestemming, “met respect voor de historische architectuur”.
Van versnippering naar torens: een dure afleidingsmanoeuvre
De andere grote troefkaart in Santokhi’s visie is de bouw van “duurzame” kantoortorens om ministeries en diensten te centraliseren. Het argument: besparing op onderhoud, betere dienstverlening en ruimte vrijmaken in het centrum. Opnieuw klinkt het logisch, totdat je kijkt naar de politieke realiteit. Waar is het geld voor deze high-rise gebouwen? Hoe rechtvaardig je miljoeneninvesteringen in prestigeprojecten, terwijl ziekenhuizen onvoldoende beademingsapparatuur hebben, scholen toiletten delen en ambtenaren maanden op betaling wachten? Hoe geloofwaardig is ‘energie-efficiëntie’ als stroomstoringen aan de orde van de dag zijn? En wie zegt dat centralisatie de dienstverlening beter maakt, zolang vriendjespolitiek, bureaucratie en corruptie binnen die diensten blijven voortwoekeren?
Geen visie zonder ruggengraat
Santokhi wil een stad die “haar ziel bewaart”. Maar dat vereist iets wat deze regering tot nu toe niet heeft laten zien: bestuurlijke ruggengraat. Geen grootspraak over toerisme of internationale standaarden, maar keiharde keuzes over rechtvaardigheid, transparantie, langetermijnplanning en institutionele versterking. Niet de façade, maar het fundament moet worden aangepakt. De binnenstad heruitvinden is geen kwestie van slogans en straatverlichting. Het vraagt om handhaafbare wetgeving en kloppende kadasterdata. Om ambtenaren die niet onder druk worden gezet. Om een overheid die het publieke belang boven het privébelang stelt. En vooral: om leiders die niet pas aan het eind van hun termijn met een masterplan komen om de illusie van daadkracht te wekken.
De ziel van Paramaribo is geen politiek decor
Paramaribo is geen toneelstuk waarin politici hun macht etalages opbouwen. Het is een levende stad, met burgers die dagelijks worstelen met wateroverlast, verkeer, verval en gebrek aan perspectief. Zij verdienen geen luchtkastelen. Zij verdienen een stadsbestuur dat luistert, leert en levert. Dus voordat er wordt gesproken over een boulevard of torenflats, moeten we eerst de waarheid onder ogen zien: Paramaribo is kapot geregeerd en zonder fundamentele hervormingen blijft elke visie een dure poster op een scheefgetrokken muur.
The post AMBITIEUS, VISIONAIR ZELFS ..

...