Als een vriend geen vriend meer is!

door

Een ode aan Desiré Delano Bouterse voor zijn leven en bijdrage aan de Republiek Suriname. Ja… had een hele speciale band met Bouterse.

Bouterse heb ik in 1978 leren kennen op het ministerie van Binnenlandse Zaken. Hij was daar op bezoek en vroeg om kennis met mij te maken. Ik vond het een eer, een sportieve good looking fellow. Hij gaf aan over mij te hebben gehoord van Laurence Neede. Nu wist ik niet wat Neede hem over mij had verteld, maar zo raakten wij aan de praat! Ik had de indruk dat hij een hele hoge dunk van mij had als ambtenaar.

Hij was sergeant-majoor en wilde zich voorstellen. Maar voordat hij begon rafelde ik zijn positie als militair uit en vertelde hem o.a. dat hij een suppletie op zijn salaris kreeg dat tweemaal hoger was dan mijn salaris. Hij schrok zich rot want juist op dat moment was hij verwikkeld in een strijd over lotsverbetering van de onderofficieren.

Zo is de basis gelegd van het voortbestaan van onze kennismaking. Later in het jaar 1979 toen de onderofficieren in actie waren bracht Bouterse met het hele bestuur meerdere malen een bezoek aan mij op Binnenlandse Zaken. Hierachter schuilt een hele geschiedenis maar wij laten het voor wat het is.

In mijn 10 jarige samenwerking als directeur van het kabinet van de president met Desie Bouterse heb ik hem beter als mens leren kennen (Ken Uzelf). Hij was  een Sieraad van een mens. Helaas was hij ook ontvankelijk voor verkeerde adviezen.

Daarnaast zijn wij vrienden geworden en in die hoedanigheid kon ik meer genieten van de man zijn wijsheid en humor.Zijn kennis over goede schrijvers en hun boeken waarover wij vaak in een heftige comparitie belandden namelijk ‘De Gods Formule’ van Jose Rodrigues Dos Santos en ‘De antwoorden op de grote vragen’ van Stephen Hawking waren voor mij een lust om in bijzijn van Bouterse tot in de kleine uurtjes van die sfeer te mogen genieten. Ik vroeg me soms af vanwaar deze man de inspiratie vandaan haalt.

Vandaar dat mijn hart vandaag bloedt. Niet omdat hij op 79-jarige leeftijd is heengegaan, dat wisten wij al, maar de wijze waarop hij als marathonloper de laatste kilometers moest afleggen, terwijl de voorzienigheid ervoor gezorgd had dat naar de omstandigheden, een goede eindsprint in het verschiet lag.

Door ’s mensen wil en eigen schuld is het anders gelopen. Desondanks zal jij Desiré Delano Bouterse de werkelijke vrede en rust ontvangen in het hiernamaals.

Aan de nabestaanden, familieleden, vrienden, Revo familie en alle overigen die de missie van Bouterse hebben begrepen, gecondoleerd en veel sterkte.Eugène van der San