Alertheid geboden bij wat je schrijft of zegt

Mevrouw Ramcharan, hoofdredacteur van Go Suriname, heeft een interessante column geschreven: De pers is geen vijand, maar waakhond van de democratie. Ik roep de lezers op deze column aandachtig te lezen. Graag voeg ik het volgende aan haar betoog toe.Het wordt tijd dat de Wet Openbaarheid van Bestuur in De Nationale Assemblée wordt behandeld en ingevoerd. In de afgelopen jaren zijn er veel fakeberichten via de media verspreid. Ik ben van mening dat journalisten de plicht hebben om personen die via hun medium onwaarheden verspreiden, te corrigeren. Journalisten moeten zelf aangeven hoe het verhaal werkelijk in elkaar zit. Ze moeten zich goed voorbereiden en het onderwerp grondig bestuderen vóór ze een interview afnemen.Ingezonden artikelen moeten door de redactie worden gescreend. Leugens mogen nooit “de microfoon of de pen” van de media passeren. De media (officieel erkend en geregistreerd) moet niet meedoen aan het klakkeloos overnemen van berichten van sociale media. Ook zou de Surinaamse media geen ruimte moeten geven aan online radiostations buiten Suriname die het recht op vrije meningsuiting niet respecteren en zich schuldig maken aan het zonder bewijs beschuldigen van personen of organisaties.Het recht op vrije meningsuiting houdt niet in dat je personen of organisaties mag uitschelden, leugens mag verspreiden of mensen mag beledigen. Zaken moeten eerlijk worden weergegeven – dus geen verhalen die via-via zijn vernomen. Bijvoorbeeld: “Mijn buurvrouw vertelde mij dat haar vriendin had gehoord dat persoon A zei dat persoon B geld heeft gestolen bij zijn werkgever.” Zulke vage en ongefundeerde uitspraken zijn schadelijk. Samengevat: wees alert. Pas hoor en wederhoor toe.Journalisten moeten van de overheid de ruimte krijgen om zaken te onderzoeken. De Wet Openbaarheid van Bestuur is daarom essentieel en moet nu echt ingevoerd worden.Al jaren merk je dat ook via WhatsApp-groepen personen en organisaties vals worden beschuldigd. Iemand die een leugen wil weerleggen en helder de feiten uitlegt, wordt al snel weggezet als “redi musu”, “chan fan” of “verdediger van de regering”. Persoon A (de aanvaller) mag alles via sociale media of buitenlandse online radiostations zeggen, maar Persoon B (de verdediger) mag niets terugzeggen. Dat is merkwaardig.Via sociale media wordt er flink gescholden. Vuile, beledigende termen worden gebruikt. Deze opnames zijn terug te luisteren via YouTube. Suriname wordt zwaar beschadigd door dit gedrag.Alertheid is echt geboden.Dennis LaparDirecteur van Stichting FinanceSuriname

...