Albert Ramdin beschuldigd van buitensporige uitgaven, nepotisme en verkeerde prioriteiten

door

Wat een frisse start had moeten zijn voor de Organisatie van Amerikaanse Staten (OAS), dreigt uit te monden in een storm van kritiek. Het leiderschap van Albert Ramdin wordt overschaduwd door beschuldigingen van overbesteding, vriendjespolitiek en institutionele verwaarlozing, stelt CentraNews, een nieuwsmedium uit Guatemala.
Albert Ramdin, die op 30 mei officieel aantrad als nieuwe secretaris-generaal van de OAS, wordt nu al geconfronteerd met ernstige aantijgingen van corruptie, machtsmisbruik en gebrek aan bestuurlijke transparantie. Deze beschuldigingen baren zorgen binnen de organisatie én onder de lidstaten voert het nieuwsmedium aan.
Volgens interne bronnen binnen de OAS, die anoniem willen blijven uit vrees voor represailles, zou Ramdin zich schuldig hebben gemaakt aan buitensporige uitgaven voor reizen en kantoorrenovaties. Deze keuzes staan in schril contrast met de dringende operationele noden van de organisatie.
Tijdens een recente reis door Europa, met onder meer stops in het Vaticaan, Nice (voor de Oceans Summit) en andere bestemmingen van twijfelachtig institutioneel belang, zou Ramdin erop hebben aangedrongen gebruik te maken van limousines, wat meer dan 25.000 US-dollar kostte.
Zijn voorliefde voor luxe werd ook duidelijk tijdens een verblijf in Antigua en Barbuda. Ramdin vroeg daar om ondergebracht te worden in een ander hotel dan zijn plaatsvervangend secretarissen, wat leidde tot verdeeldheid binnen zijn directe team.
Enkele dagen na zijn aantreden gaf hij opdracht tot een volledige renovatie van de achtste verdieping van Gebouw F, waarmee hij zich fysiek afschermde van andere afdelingen. De verbouwing omvatte geavanceerde, naar verluidt overbodige, beveiligingsmaatregelen.
Een van de meest omstreden beslissingen was de benoeming van zijn adviseur, Xaviera Jessurun, tot Chief of Staff. Jessurun heeft geen diplomatieke ervaring en was voordien alleen werkzaam als assistent op het Surinaamse ministerie van Buitenlandse Zaken. Desondanks zou Ramdin hebben geëist dat haar salaris ver boven de toegestane schaal werd opgetrokken. Volgens interne bronnen verdient Jessurun inmiddels meer dan de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, die jaarlijks 250.600 dollar ontvangt.
Vertegenwoordigers van meerdere lidstaten hebben hun bezorgdheid geuit over wat zij omschrijven als financiële onverantwoordelijkheid, nepotisme en mogelijke corruptie.
Een bijzonder alarmerende kwestie is Ramdins weigering om middelen vrij te maken voor het oplossen van de storing in het communicatiesysteem van de OAS. Dit systeem draait sinds eind 2022 op noodvoorzieningen. Als deze uitvallen, zouden de Permanente Raad en haar commissies stil kunnen vallen. De plaatsvervangend secretaris-generaal van de OAS heeft hier herhaaldelijk op gewezen, maar zonder resultaat of budgettaire reactie van Ramdins kantoor.
De reeks controversiële beslissingen houdt daar niet op. Tijdens de aankomende plenaire vergadering van de Permanente Raad op 6 augustus wordt verwacht dat Ramdin zal aandringen op de officiële benoeming van Chet Donovan Neymour tot Chief of Staff. Neymour, voormalig vertegenwoordiger van de Bahama’s bij de OAS en een naaste bondgenoot van Ramdin, was tot juni 2025 voorzitter van de Permanente Raad. Hij wordt momenteel onderzocht op verdenking van corruptie en misbruik van OAS-gelden.
Samen genomen schetsen deze acties een verontrustend beeld van de OAS — een sleutelinstelling voor de verdediging van democratie en mensenrechten op het westelijk halfrond. De beschuldigingen van discretionaire uitgaven, nepotisme en het uitstellen van cruciale investeringen in de werking van de organisatie lijken geen incidenten, maar een patroon. Als deze aantijgingen worden bevestigd, kan dit de legitimiteit en geloofwaardigheid van het leiderschap ernstig aantasten.
De situatie vraagt om een krachtige, transparante reactie van interne toezichthoudende organen en van de lidstaten. Zij moeten objectief beoordelen of deze beslissingen houdbaar zijn en welk effect ze hebben op de missie van de OAS. Als er geen actie wordt ondernomen, dreigt de organisatie in een bestuurscrisis terecht te komen, met gevolgen voor zowel haar functioneren als haar internationale reputatie.