AANBESTEDINGEN IN ANDER VAARWATER

Opeenvolgende ministers van Financiën en Planning, hebben samen met de minister van Openbare Werken, de president, de Raad van Ministers, de Onderraad voor Aanbesteding en Gunning (ORAG) en een batterij aan juristen, de afgelopen vijf jaar een serieuze inhaalslag gemaakt als het gaat om de aanbesteding van infrastructurele werken.
De president heeft kordaat opgetreden door het Aanbestedingsreglement Werken in Suriname, tot bindende regelgeving te verheffen.
De Nationale As-semblee heeft vorig jaar de Aanbeste-dingswet aangenomen. In de praktijk hebben grote aannemers op hun beurt het er niet bij laten zitten en via de kortgedingrechter hun bezwaren kenbaar gemaakt tegen gunningen van twee projecten waar tientallen miljoenen mee gemoeid zijn: re-habilitatie van wegen omgeving Nickerie en Apoera en het project Van ‘t Hogerhuys-straat-Slangenhoutstraat. De kortgedingprocedures markeren een uniek omslagpunt in de werkwijze van alle spelers binnen de infrastructuurwereld. Lange tijd hebben aannemers rancune gevreesd, ge-dacht dat procederen de onderste steen naar boven zou halen in een proces dat zijn geheimen en zijn schaduwkant kent. Niemand die asfalt en wegkilometers verkoopt, wilde een inspectie van de eigen keuken, want de smakelijke winsten hebben altijd een geur van lobbywerk en politieke vriendschappen gehad.
De reactie vanuit de kortgedingrechters was een no-vum, want eerdere generaties hebben de hamer niet willen gebruiken voor een tijdelijke opschorting, maar slepende procedures voort laten duren. Het gevolg was in de praktijk, dat er gerust verder gebouwd werd en de actieve aannemer zich er achteraf op kon beroepen, dat stopzetten te veel nadeel zou opleveren voor zijn bedrijf en voor de staat.
Ongeacht de einduitspraak, is deze progressieve betrokkenheid van de nieuwe generatie kortgedingrechters een assertieve en juiste proceshouding, die de rechtsstaat vooruit helpt.
De andere speler wiens optreden boekdelen spreekt, is de overheid zelf. In het recente verleden is men bij de EBS-aanbesteding en het Panam-project nog op de bres gesprongen voor de ondernemer en is recht gesproken wat het Openbaar Ministerie niet zonder meer kaarsrecht vond. Dit keer is er een behoudende, afwachtende en procedurele toonzetting vanuit de twee eindverantwoordelijken, de president en de vicepresident.
Dat kan te maken hebben met de verkiezingstijd. Maar het kan ook een teken zijn van groei in de rol, besef van het staatsbelang en een toegenomen geloof in de betere regelgeving, die de rechtsstaat en de rechtspleging de handvatten geeft om een uiteindelijk correct besluit voort te brengen.
Uiteindelijk heeft minister Mathoera van Defensie zich in het openbaar geuit en in grote lijnen te kennen gegeven, dat de werking van de Raad van Ministers niet altijd met zich meebrengt dat aan de hand van inhoudelijke dossierkennis, geïnformeerde besluiten genomen worden.
Zij vond de geluiden omtrent de infrastructurele werken verontrustend en drong aan op meer tijd en studie. De president kon, gezien de reputatie en het draagvlak dat Mathoera na haar bestuursjaren en prestaties, internationaal en in de samenleving geniet, haast niet anders dan dit standpunt overnemen en de infrastructurele werken stopzetten.
Het kenmerkt een belangrijk constitutioneel precedent. Goedschiks of kwaadschiks wordt het volk nu alsnog eerst geraadpleegd, voordat er grofweg 70 miljoen USD de schatkist verlaat. De staat wordt potentieel ook een vernederende nederlaag in kort geding en een terechtwijzing door de rechterlijke macht bespaard. Het gevaar is niet geweken, maar voor nu wel afgenomen.
The post AANBESTEDINGEN IN ANDER VAARWATER ..

...