A-nationalistisch en hypocrisie

DE SNIJD / Armand Snijders

Ik had bij het schrijven van mijn vorige twee afleveringen nog niet kunnen bevroeden dat er al zo snel gedonder in de politieke glazen zou komen en personen al rollebollend over de straten zouden gaan rollen. Maar op deze openlijke vorm van amateurisme bij vooral de samenstelling van de kandidatenlijsten kom ik volgende week wel terug, want ik ben het aan mijn stand verplicht om eerst koning Albert van Bibisland even in de schijnwerpers zetten.

De reservepresident, die door zijn baas Chan wordt gekoesterd en die daarom zijn vele misstappen van de afgelopen vijf jaar met de oranje mantel der liefde bedekte, is, zoals u weet, verkozen tot de nieuwe secretaris-generaal van de Organisatie van Amerikaanse Staten (OAS). Daarmee is een droom, die tien jaar geleden bruut kapot werd geslagen doordat destijds de regering van Desi zijn kandidatuur niet steunde, alsnog in vervulling gegaan. Hij heeft zijn buit nu toch binnen, mede dankzij Chan die hem formeel heeft voorgedragen en van wie hij de laatste twee jaar van zijn ministerschap schaamteloos mocht gebruiken om op staatscenten in de regio de benodigde steun te zoeken en vinden.

“Ik denk dat als er iemand a-nationalistisch is en niet van eigen land en volk houdt, het koning Albert wel is”

Natuurlijk is het een mooie mijlpaal voor ons land en eigenlijk zouden we daar als Surinamers supertrots op mogen/moeten zijn. Echter, dat zijn we nauwelijks; het wordt als een mijlpaal met een zwart randje ‘gevierd’. En dat heeft niets te maken met haat en nijd, zoals bepaalde figuren vinden, het is gewoon de realiteit. Immers, als Bibis-baas is hij gigantisch door het ijs gezakt, waardoor ik ook er aan twijfel dat hij zijn nieuwe baan aan kan.

Ik ken koning Albert nog uit zijn tijd dat hij de baas was van een lokaal goudbedrijf. Het was toen een amicale vent die altijd open en eerlijk was. Dus toen hij minister van Bibisland werd en de onofficiële vicepresident van het land (omdat Chan weinig geloof had in Ronnie) had ik – en de hele samenleving – er het volste vertrouwen in dat hij zijn werk goed zou doen.

Helaas, Albert donderde in sneltreinvaart van zijn voetstuk, wat mede werd veroorzaakt door de vele extra bevoegdheden die hij als protegé van Chan kreeg toebedeeld. Hij ging ongenadig op zijn bek met de Surfin-affaire, het mislukte HPSG-project in Commewijne en de diplomatieke flater rond de Surinaamse ambassade in het deels bezette Jeruzalem.

Ook over de rol van Bibis bij de Indiase mensensmokkel zijn nog altijd veel vraagtekens en zijn ondoordachte gestuntel rond de Netflix-serie ‘Narco Saints’ waarmee hij ons land als narcostaat extra op de wereldkaart zette, zorgde bij iedere rechtgeaarde Surinamer voor schaamrood op de kaken. En dat is slechts een bescheiden opsomming van zijn miskleunen. Ondertussen deed hij weinig moeite het slepende grensgeschil rond Tigri met de buren op te lossen en er werd zelfs meer olie op het vuur gegooid door de nog altijd niet opgehelderde toezegging van 150 visvergunningen.

Als ik na dit alles nog een beetje respect zou hebben gehad voor Albert, dan is dat daags vóór zijn verkiezing wel als sneeuw voor de zon verdwenen. Toen togen namelijk enkele verontruste en teleurgestelde inheemsen naar de Amerikaanse ambassade, om te protesteren tegen zijn op handen zijnde benoeming. Albert reageerde nogal gepikeerd op de actie, die zíjn feestje zou kunnen overschaduwen.

Hij was danig op zijn tenen getrapt dat zijn vuile was werd buiten gehangen en reageerde allesbehalve diplomatiek. “Dit vind ik heel a-nationalistisch. Daarnaast vind ik het erg”, zo jammerde hij tegenover deze krant. Allereerst: ‘a-nationalistisch’ komt niet in het woordenboek voor. Je zou toch van een toekomstige secretaris-generaal mogen verwachten dat hij zijn landstaal perfect beheerst.

Ten tweede: ik snap natuurlijk wat hij bedoelt, alleen slaat hij de plank gruwelijk mis. Hij beticht nazaten van de eerste bewoners van Suriname – die nota bene al eeuwenlang voor hun heel simpele rechten vechten – dat ze opkomen voor hún land! Wat is daar ‘a-nationalistisch’ aan? Dat druipt het nationalisme toch vanaf?

Nog los van het feit dat hun broeders door de politie zijn afgeslacht bij Pikin Saron en anderen als terroristen zijn veroordeeld, hebben opeenvolgende regeringen internationale vonnissen (ook van de OAS!) gewoon genegeerd en de inheemse rechten vertrapt, omwille van de winsten die anderen willen. Ik zou, als ik inheems bloed had, mij diep gegriefd voelen door deze ondoordachte uitlating van Albert.

Hoe absurder moet het worden? Ik denk dat als er iemand a-nationalistisch is en niet van eigen land en volk houdt, het koning Albert wel is. Hij staat er bijvoorbeeld om bekend dat hij op de barricaden klimt als een ander land of internationale …

...