Kop in het zand: jokken houdt de waarheid zelden verborgen

door

Riad Nurmohamed, Albert Ramdin, Chandrikapersad Santokhi en Bryan Isaacs: ze hebben met elkaar gemeen dat ze in het verleden – of nu nog steeds – waarheden hebben verzwegen, doelbewust de kop in het zand hebben gestoken of glashard hebben gelogen. Helaas, dat is wat veel Surinaamse politici en andere hooggeplaatste figuren het beste kunnen. Maar dat loopt vaak slecht af, want de echte waarheid komt vrijwel altijd aan het licht. Is het niet nu, dan wel later.

Tekst Armand Snijders

Beeld KPS en Franse ambassade

De wijze waarop de politieleiding reageerde op de recente uitspraken van oud-Justitieminister Jennifer van Dijk-Silos was historisch knullig. Zeker in de wetenschap dat op dat moment al bekend was bij diezelfde leiding dat diverse ambtenaren een flinke scheve schaats hadden gereden. Korpschef Bryan Isaacs noemde de beweringen “ongefundeerd, pertinent onjuist en ondermijnend”.

“Ramdin reageerde zoals we van hem gewend zijn: als door een wesp gestoken verwees hij de berichtgeving naar het rijk der fabelen zonder de gebrachte feiten inhoudelijk te weerleggen”

Maar toen wist hij al dat er zich enkele gevallen van diefstal binnen het korps hadden voorgedaan. Dat was dus niet slim van hem en hij werd razendsnel door president Jennifer Geerlings-Simons gewipt. Hij zou waarschijnlijk op termijn toch al worden vervangen omdat hij was aangesteld door president Chandrikapersad Santokhi, maar deze incidenten en de vele andere van de afgelopen maanden, deden hem versneld de das om.

Isaacs had zijn emoties voor zich moeten houden na de rake uitlatingen van voormalig bewindsvrouw Van Dijk-Silos, die erom bekend staat dat ze niet op haar mondje is gevallen. En zeker niet de indruk hebben moeten wekken dat er géén rotte appels binnen het Korps Politie Suriname zijn. Want dat kwam zeer ongeloofwaardig over met de vele incidenten van de afgelopen jaren.

Het is een voorbeeld van één van de domme en pijnlijke manieren waarop in Suriname wordt omgegaan met de waarheid. Die wordt vrijwel standaard verdoezeld of verdraaid door te liegen of men steekt domweg de kop in het zand door te zwijgen. Dat geldt niet alleen voor de politie, waar een deel van het korps behoorlijk verrot is, maar ook voor andere functies en bedrijven waar individuen een bepaalde vorm van macht hebben. Vooral in de politiek is dat schering en inslag en wordt heel wat verdoezeld en het liefst onder de mat geschoven.

Betrouwbaar bestuur

Ook in de intussen vervangen regering-Santokhi maakte men daar een gewoonte van. En dat was extra storend omdat Santokhi vertelde betrouwbaar bestuur en transparantie voor te staan, maar hij deed juist het tegendeel. Kritiek sabelde hij neer, onder meer door presidentiële commissies in het leven te roepen. Ook zweeg hij in alle talen als er weer een probleem was opgeborreld en hield iedereen aan zijn lijntje.

Veel van zijn ministers kwamen regelmatig in opspraak en zijn nog steeds niet schotvrij. Ex-minister Riad Nurmohamed van Openbare Werken, die een enorme bende op zijn ministerie heeft achtergelaten waarbij heel wat mis is gegaan bij aanbestedingsprocedures, is daar één van de meest opvallende voorbeelden van.

De schandalen waarin zijn naam wordt genoemd, zijn bijna ontelbaar. Momenteel vinden nog allerlei onderzoeken plaats naar dubieuze gunningsprocedures. Of hij daar uiteindelijk verantwoording over moet afleggen, is nog onbekend. Maar dat de waarheid – en daarmee ook de lijken – uit de kast zullen vallen, lijkt slechts een kwestie van tijd.

Internationaal schandaaltje

Wie er ook een handje in had de werkelijkheid zoveel geweld aan te doen en de samenleving te willen doen geloven dat zijn verhaal de enige echte waarheid was, was toenmalig minister Albert Ramdin van Buitenlandse Zaken, International Business en Internationale Samenwerking. Als bewindsman verzeilde hij vrijwel doorlopend in allerlei schandaaltjes en bij het nut van menig buitenlandse reis en de omvang van zijn delegaties werden voortdurend vraagtekens gezet.

Zijn eigenzinnige gedrag leidde er zelfs toe dat hij Suriname diverse malen negatief op de wereldkaart plaatste. Zo zorgde hij voor een internationaal schandaaltje door Israël te beloven een ambassade in Jeruzalem te openen, terwijl Santokhi of andere politici daar niet van op de hoogte waren. Santokhi wist die belofte met moeite in te trekken, maar trad niet op tegen zijn bewindsman, die zich in allerlei bochten wrong om zijn woorden goed te praten.

Maar een echte verklaring kreeg de samenleving nooit, ook niet in al die andere heikele kwesties die hij heeft veroorzaakt. Ook niet waarom hij destijds glashard loog over wat zich in Pikin Saron had afgespeeld, waarbij twee inheemse demonstranten werden vermoord door de politie en anderen tot jarenlange gevangenisstraffen werden veroordeeld.

Flink in opspraak

En toch werd Ramdin gekozen tot de grote baas van de Organisatie van Amerikaanse Staten (OAS) in Washington, waar hij na ruim twee maanden flink in opspraak is gekomen. Dit gebeurde dankzij een publicatie op centranews.com, waarin hij onder meer wordt beschuldigd van corruptie, machtsmisbruik en administratieve ondoorzichtigheid. En dat hij zijn Surinaamse assistente Xaviera Jessurun heeft benoemd tot zijn kabinetschef en haar daarvoor buitensporig zou belonen, terwijl zij de capaciteiten daarvoor niet zou hebben.

Ramdin reageerde zoals we van hem gewend zijn: als door een wesp gestoken verwees hij de berichtgeving naar het rijk der fabelen, zonder de gebrachte feiten inhoudelijk te weerleggen. “De OAS opereert op basis van duidelijke mandaten van haar lidstaten en volgt strikt de vastgestelde regels, financiële controles en rapportageprocedures”, klonk het vaag.

Ramdin gooide daar nog achteraan dat hij het ten zeerste betreurt dat desinformatie “met voor mij onbekende en dubieuze motieven, de publieke opinie probeert te manipuleren en het vertrouwen in een instelling ondermijnt die zich inzet voor democratie, mensenrechten, veiligheid en ontwikkeling”. Maar niets over Jessurun en wat daar van waar is en of dat wel of niet volgens alle regels is gegaan.

Ramdin zou moeten weten dat hij onder een vergrootglas ligt en had er beter aan gedaan dat hij een onderzoek laat instellen naar de beschuldigingen, om aan alle speculaties een einde te maken. Nu lijkt het erop dat hij weer zijn kop in het zand steekt en zaken probeert te verhullen door ze weg te zetten.

Hij heeft wat dat betreft niets geleerd van zijn ministersjaren in Suriname, waar hij er wonderwel steeds mee weg kwam. Maar in de internationale wereld gelden andere regels. En daar wordt een ontkenning niet automatisch als dé waarheid aangenomen. Die waarheid zal dus uiteindelijk aan het licht komen. Dat geldt uiteindelijk ook voor Nurmohamed, Santokhi en al die anderen die iets te verbergen hebben.

Op 27 november 2023 ging Bibis-minister Albert Ramdin (l) met zijn adviseur Xaviera Jessurun (r) op bezoek bij AFD Group CEO Rémi Rioux op het AFD-hoofdkwartier in Parijs, Frankrijk.