MINISTERSCHAP BELONING GEEN OPDRACHT

door

President-elect en vicepresident-elect riepen in koor bij hun verkiezing bij acclamatie, dat regeren aanvoelt als een opdracht, niet als een beloning. Dat thema is niet terug te herkennen in de samenstelling van hun kabinet. Het ministerschap is verdeeld als beloning voor allerlei vogels van diverse pluimage, die niet het hoogste vliegen en ook niet het beste zingen. “Opdracht, geen beloning” is het nieuwe “plichten verdubbelen en rechten halveren”. Een knap staaltje eenstemmigheid, leuke kretologie, maar precies het omgekeerde van de uiteindelijke werkelijkheid.
Al vanaf het begin van de flirtage die eindigde in een politieke orgie, was duidelijk dat ‘RIGHT PERSON FOR THE JOB’ campagnetaal was voor dit collectief. Partijloyaliteit was overduidelijk het hoogste en eerste criterium en de koek werd verdeeld langs pure partijlijnen. Partijlijnen op hun beurt, lopen vrijwel gelijk met etnische lijnen, met dank aan vijf jaar Santokhi-Brunswijk.
Na de Orange Movement en de Bromki dyari-campagne, volgde een enorme golf waarin men vooral mensen uit de eigen etnische groep naar voren schoof voor elke functie, en heel anders omging met ministers van Hindoestaanse afkomst wiens miljoenenprojecten opgeschort en door de rechter afgekeurd werden. De tegenreactie is dan ook geweest dat partijen die voorzichtig de horizon aan het verbreden waren, terug in de traditionele schulp kropen. Met het gevolg dat etnische politiekvoering de kieslijsten, het stemgedrag, de uitslag en nu de formatie beïnvloedden.
Een minister moet kunnen managen. Een minister moet met comptabiliteit, ambtenarij en bureaucratie om kunnen gaan. Een minister die weet dat de partijvoorzitter en de achterban automatisch wat draagvlak bieden, kan de agenda van de regering van wat smeerolie voorzien. Maar een minister met een achterstand op het gebied van vakkennis en dossierinhoud, houdt de prestatie en de beleidsresultaten achter en veroorzaakt een groter risico op de verkeerde keuzes. Met alle respect kunnen wij de voordracht voor Volksgezondheid niet betrappen op enige affiniteit met het medische, met health policy of met de taalvaardigheid om met development partners zoals de ISDB, WHO en de Wereldbank als counterparts uit eigen beweging te kunnen schakelen. Gaat Dikkie Boloe de SZF-klapper samenstellen of de ziekenhuisschool consolideren?
Of is de inkomende VZ-minister bereid te erkennen zich aan naakte en betekenisloze accommodatie te hebben bezoedeld? En wat weerhoudt hem er dan van om VZ en alle uithoeken tot een nest van patronage te maken?
Wij missen net zo goed de gevechtservaring, het veiligheidsdienstvernuft of de geopolitieke fijngevoeligheid bij de keuze voor het ministerie van Defensie. De blote ontkenning van de familierelatie tot de hoogbejaarde partijvoorzitter is onvoldoende om voor ons te verklaren waar deze meteorische verrijzenis van de jonge politicus vandaan komt. Als wij het IMF mogen geloven, was de sociale agenda een ramp onder deze bewindsman en bij TCT kon hij de kibbelende luchtvaartspelers nauwelijks uit elkaar houden en liet hij de branche vele malen armer en slechter achter dan hij het aantrof.
Nee, hoogvliegers zijn ver te zoeken in dit regeerteam en dan hebben wij het nog niet over wat men aantreft en overneemt. Een missiegestuurd team zou op de eerste plaats geselecteerd worden op integriteit. Op de tweede plaats op managementcapaciteit.
Op de derde plaats op vakkennis. Op de vierde plaats op draagvlak binnen het beleidsgebied.
Op de vijfde plaats op ambtelijke, bestuurlijke en politieke ervaring. En als laatste aan de hand van partijpolitieke en coalitie tevredenstellende overwegingen. Etniciteit behoort in het geheel geen rol te hebben. En deze formatie heeft het lijstje omgekeerd en de belangrijkste punten geheel vergeten. Want er waren stonfutu’s om te belonen en lievelingetjes om voor te trekken.
The post MINISTERSCHAP BELONING GEEN OPDRACHT ..