JEUGDCRIMINALITEIT EN ARMOEDE STRUCTUREEL PROBLEEM

In diverse wijken in Suriname waar overbevolking troef is, groeit een generatie jongeren op in omstandigheden, die hen bijna dwingt de verkeerde kant op te gaan. Jeugdcriminaliteit en intergenerationele armoede zijn daar geen toeval, maar het gevolg van diepgewortelde sociale en economische ongelijkheden.
Deze problematiek verdient niet slechts de aandacht, maar actie – doordacht, integraal en structureel. De voedingsbodem voor jeugdcriminaliteit spruit vaak voort uit armoede.
In veel achterstandswijken domineren alleenstaande moeders de gezinnen. Zonder toegang tot goed onderwijs, zonder voldoende middelen en zonder een stabiel sociaal vangnet, ploeteren zij dagelijks om het hoofd boven water te houden. Slechte huisvesting dwingt gezinnen tot slapen in shifts; privacy, rust en veiligheid zijn luxe. De afwezige vaders, fysiek of emotioneel, laten een leegte achter, waarin kinderen verstoken blijven van een positief mannelijk voorbeeld.
De omgeving waarin deze jongeren opgroeien is zelden stimulerend. Criminaliteit is daarbij zichtbaar, bijna normaal. Er is weinig of geen ruimte voor recreatie of veilige ontmoetingsplekken. Ouders, vaak overwerkt of simpelweg niet toegerust met opvoedkundige kennis, kunnen hun kinderen onvoldoende begeleiden of corrigeren. In zo’n context zijn het vaak de negatieve voorbeeldfiguren, drugsdealers, bendeleden of influencers uit de straatcultuur, die de grootste indruk maken. De aantrekkingskracht van ‘fast money’ wint het dan gemakkelijk van de trage belofte van een diploma.
Ook culturele invloeden zoals drill rap versterken het straatdenken, waar geweld en status, centraal staan. Jongeren identificeren zich met teksten die criminaliteit verheerlijken, vaak zonder het onderscheid te maken, tussen kunst en realiteit. Daar komt nog bij dat structurele achterstelling van bepaalde bevolkingsgroepen, zorgt voor een gevoel van buitensluiting. Er is sprake van institutionele barrières, die het moeilijk maken om te ontsnappen aan de cirkel van armoede.
Deze problemen zijn niet op te lossen met losse projecten of repressie alleen. Wat nodig is, is een integrale benadering die inzet op opvoedingsondersteuning, betere huisvesting, toegankelijke recreatievoorzieningen en onderwijs, dat inspeelt op de leefwereld van jongeren.
Daarnaast moet er sprake zijn van representatie en gelijke kansen voor gemarginaliseerde groepen in het onderwijs, op de arbeidsmarkt en in het beleid. De jeugd is de toekomst, maar in sommige wijken lijkt het alsof die toekomst systematisch wordt afgepakt. Het is tijd om de structurele oorzaken aan te pakken, in plaats van enkel de symptomen te bestrijden.

The post JEUGDCRIMINALITEIT EN ARMOEDE STRUCTUREEL PROBLEEM ..

...