WEGENPROJECTEN IN HET VERKIEZINGSJAAR ROEPEN VRAGEN OP

Met het oog op de komende verkiezingen, schijnt de regering ineens haast te maken met het asfalteren en herstellen van wegen in verschillende delen van het land. Waar onderhoud jarenlang achterwege is gebleven, worden nu tal van wegen aangepakt, van de Lachmonstraat tot aan de Joe Grunitstraat. Het roept de vraag op: is dit werkelijk een inhaalslag voor het volk, of slechts een strategisch verkooppraatje? Er worden meerdere wegen genoemd, die aangepakt zullen worden. De werkzaamheden vallen opvallend genoeg samen met een verkiezingsjaar. Een terugkerend patroon in de politiek. Zodra de verkiezingen naderen, verschijnen er plots fondsen, machines en plannen die jaren stof hebben verzameld in bureaulades.
De aanpak gebeurt in fasen, met nadruk op onderbouwversterking en asfaltering. Op papier klinkt dit als duurzame infrastructuurverbetering. Toch blijft de vraag, waarom deze projecten niet eerder werden uitgevoerd. Burgers vragen zich terecht af, waarom pas nu middelen vrijkomen, terwijl vele wegen al jaren in erbarmelijke staat verkeren. Ook het gebrek aan transparantie valt op. Er wordt nauwelijks melding gemaakt van de kosten, de aannemers of de deadlines. Zonder duidelijke rapportage over budgetten en kwaliteitscontrole, is het risico groot, dat deze projecten niet duurzaam blijken te zijn, maar slechts een tijdelijk lapmiddel. De regering lijkt met deze zichtbare projecten een signaal van daadkracht te willen demonstreren Echter, zonder langetermijnvisie, burgerparticipatie en constante opvolging, is het gevaar reëel, dat deze ‘inhaalslag’ na de verkiezingen weer tot stilstand komt. De vraag blijft staan, investeert de regering écht in duurzame infrastructuur, of wordt het asfalt enkel aangebracht als verkiezingscadeautje?
The post WEGENPROJECTEN IN HET VERKIEZINGSJAAR ROEPEN VRAGEN OP ..

...