Empathie en mededogen

IN EEN WERELD waarin sociale media een alomtegenwoordig onderdeel van het leven zijn geworden, is het delen van schokkende en traumatische beelden een groeiend probleem. Een geval van donderdag waarin een video van zelfdoding viraal ging, roept ernstige vragen op over de ethische en morele implicaties van dergelijk gedrag.

Een nieuwssite publiceerde zelfs een van een man die ervoor heeft gekozen uit het leven te stappen. Ook het Korps Politie Suriname ging in de fout door de methode van zelfdoding te vermelden in het persbericht over dit incident dat naar de media is gestuurd.

Is het voor de clicks, likes en the thumbs ups? Wat het doel ook is, de gevolgen zijn verwoestend

Stel je voor: een persoon, overweldigd door wanhoop, beëindigt zijn/haar leven. Ook al heeft die persoon kort tevoren een gruwelijk misdrijf begaan. In plaats van de nodige privacy en respect te krijgen, worden de laatste momenten van zijn/haar leven vastgelegd op video en verspreid over het internet. De beelden, schokkend en verontrustend, worden keer op keer bekeken en gedeeld, zonder enige consideratie voor de menselijke waardigheid of het leed dat ze veroorzaken.

Het is moeilijk te begrijpen wat de drijfveer is achter het maken en verspreiden van dergelijke video’s. Is het een verwrongen vorm van sensatiezucht, een poging om aandacht te trekken of een dieperliggend gebrek aan empathie? Is het voor de clicks, likes en the thumbs ups? Wat het doel ook is, de gevolgen zijn verwoestend.

Voor de nabestaanden is het een nachtmerrie die zich eindeloos herhaalt. Ze worden gedwongen om de meest traumatische beelden van het leven van hun dierbare te herbeleven, telkens wanneer de video weer opduikt. Het rouwproces, dat al zo moeilijk is, wordt onnodig verzwaard door deze gruwelijke inbreuk op hun privacy.

Bovendien is er het risico op copycat-gedrag. Onderzoeken hebben uitgewezen dat mensen die al worstelen met suïcidale gedachten getriggerd kunnen worden door de expliciete beelden en besluiten om hetzelfde te doen. Het is een gevaarlijk domino-effect dat levens kan eisen.

Wat kan er worden gedaan om dit te stoppen? Allereerst moeten mensen zich bewust zijn van de schadelijke gevolgen van het delen van dergelijke beelden. Ze moeten weigeren om deel te nemen aan deze vorm van sensatiezucht en in plaats daarvan empathie en mededogen tonen.

Daarnaast moeten socialemediaplatforms strengere maatregelen nemen om de verspreiding van dergelijke inhoud te voorkomen. Ze moeten snel en effectief handelen om de video’s te verwijderen en de accounts van degenen die ze delen te blokkeren.

Tenslotte moet de samenleving een cultuur van respect en verantwoordelijkheid creëren. Burgers moeten zich realiseren dat hun acties online echte gevolgen hebben in de offline wereld. Gebruik stemmen en mobieltjes om op te komen voor degenen die lijden en om een einde te maken aan deze cyclus van pijn en verdriet.

...