Relatie Suriname-Nederland onder vergrootglas tijdens symposium 70 jaar Statuut

door

PARAMARIBO – De Nationale Assemblee (DNA) organiseerde gisteren een belangrijk symposium ter gelegenheid van drie mijlpalen in de nationale geschiedenis: 70 jaar Statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden, 50 jaar Surinaamse onafhankelijkheid en de invoering van het nieuwe Burgerlijk Wetboek. Het symposium richtte zich op constitutioneel recht en wetgeving en bood een platform voor reflectie op de staatkundige ontwikkelingen die Suriname hebben gevormd.

Het Statuut, dat in 1954 werd ingevoerd, gaf de voormalige Nederlandse koloniën, waaronder Suriname, meer zelfbestuur. Suriname speelde een cruciale rol in het pleiten voor het recht op zelfbeschikking, wat uiteindelijk de basis legde voor de onafhankelijkheid in 1975. De wetgeving en de constitutionele veranderingen die volgden, waren belangrijke mijlpalen in de geschiedenis van het land. Tijdens het symposium werden diepgaande discussies gevoerd over onder andere de constitutionele en juridische implicaties van de Surinaamse onafhankelijkheid. Ook de transitie van een koloniaal systeem naar een zelfbesturend land en de invloed van wetgeving op de staatsvorming en het bestuur van Suriname na 1975 kwamen uitgebreid aan bod.

President Chandrikapersad Santokhi benadrukte in zijn toespraak het belang van het proces naar onafhankelijkheid en stelde dat dit beter voorbereid had kunnen worden. Hij gaf aan dat, hoewel Suriname zich door de jaren heen heeft ontwikkeld, er nog steeds ruimte is voor reflectie over manieren waarop de overgang naar volledige zelfstandigheid had kunnen worden versneld en versterkt.

Historicus en onderminister van Binnenlandse Zaken, Maurits Hassankhan, wees op de complexiteit van de Surinaams-Nederlandse relatie en stelde dat deze niet simpelweg als een “onvolwassen relatie” kon worden afgedaan. “Suriname is voor Nederland niet zoals elk ander land. We hebben familieleden daar, we hebben banden met hen. En die verbindingen, mede door de grote gemeenschappen van Surinamers in Nederland, kunnen niet zomaar genegeerd worden,” zei Hassankhan.

Volgens statistieken die Hassankhan presenteerde, wonen er inmiddels ongeveer 400.000 mensen van Surinaamse afkomst in Nederland, inclusief de derde generatie. Hij benadrukte dat deze banden een onverbrekelijke relatie vormen tussen beide landen, ongeacht de politieke standpunten in zowel Suriname als Nederland. “Er zijn enorm veel huwelijken tussen Surinamers en Nederlanders. Statistische cijfers tonen aan dat 30% van de Surinaamse vrouwen in Nederland een Nederlandse partner heeft, terwijl dit percentage bij de mannen op 20% ligt. Deze realiteit moet erkend worden, want Surinamers en Nederlanders zijn op een bepaalde manier onlosmakelijk met elkaar verbonden,” aldus Hassankhan.