Energiecrisis, Tapajai en onze politici

Wij staan nu aan de rand van een energiecrisis, omdat het stuwmeer bijna leeg is. Het wellicht afgeblazen Tapajai project was om ervoor te zorgen dat het stuwmeer gevuld zou blijven. In 2012 las ik in de media dat het visionaire bedrijf Staatsolie was begonnen met de uitvoering van het project. Staatsolie staat bekend om het afmaken van haar projecten; Suriname was dus met zekerheid bezig aan een enorme stap richting welvaart. Dit, naar onze maatstaven grote project, is ongetwijfeld in overleg geweest met de toenmalige president Bouterse. Elke regeringsleider wil iets goeds doen voor zijn land en zijn stempel drukken op een project dat zijn land welvaart brengt. Oom Desi zou naam kunnen maken want het opgestuwde water bij Palumeu zou het “Desi Boutersemeer” kunnen gaan heten. Eigenlijk mogen wij niet praten van een meer maar van twee grote plassen water. In 2013 heeft oom Desi het project plotseling stopgezet. Van het ene op het andere moment. Niemand weet precies waarom. Maar ik heb mijn vermoedens. Zijn politieke partij was vanwege zijn persoonlijke kennis op het gebied van strategie, een grote concurrent geworden van de binnenlandpartijen. Om de harten van de binnenlandbewoners te winnen moet je aardig wat in je mars hebben. Oom Desi wist van de tien binnenlandzetels altijd de meeste te halen. In 2013 werden de eerste stappen genomen in de richting van de verkiezingscampagnes. Het Tapajaiproject was iets waarmee de partij van oom Desi duidelijk zou scoren en dat zou hem een enorme verkiezingsoverwinning kunnen bezorgen. Het zou voor veel werkgelegenheid zorgen tijdens de bouw en na gereedkomen van de twee afleidingen van stroomgebieden, zou er een grote hoeveelheid goedkope elektriciteit geleverd worden voor Paramaribo en omgeving.Het grote Blommenstein stuwmeer heeft in het verre verleden dorpen onder water gestuwd; en recent is tijdens het spillen de Surinamerivier flink buiten haar oevers getreden. Bij hydro energie denken onze binnenlandbewoners meteen en met schrik aan wateroverlast. Het vermoeden bestaat dat de concurrenten van de partij van oom Desi, hem een hak wilden zetten. “Bouta o sungu a heri kondre!”. Er ging een als een door een logologo (sidderaal) veroorzaakte siddering van schrik door het binnenland. Stemmenverlies in het oerwoud! Maar oom Desi was niet gek; hij heeft gereageerd als een echte rasmilitair (dus geen visionair). Dialoog en consensus was geen optie. Het project werd onmiddellijk stopgezet.Kapitaalvernietiging? Dat wel; maar oom Desi heeft wel zijn zetel in Sipaliwini weten te behouden. De kreet van “sungu kondre” en het afblazen van een project dat voor welvaart zou zorgen, heeft ons de meest erbarmelijke leenregering, waaronder wij tot vandaag nog zuchten, bezorgd.Als u in onze stad rondkijkt ziet u soms een half afgemaakt bouwsel. De veroorzaker is vaak iemand die door negatief denken zijn hele leven gedoemd is te mislukken. Dat is nu ook het geval bij het Tapajai project; niet afgemaakt. Treurig; welvaart is afhankelijk van de kwaliteit van politici. Als u een biljet van honderd SRD in uw hand hebt, dan weet u dat u er een portie bami mee kunt kopen. Maar in handen van politici heeft geld, vooral van de overheid, geen waarde. Het komt niet uit hun zak. (Winti wai lanti pai!). Want met een goed dialoog en uiteindelijk consensus, kunnen intelligente, positieve, hardwerkende en vooral mensen die kunnen hosselen, wonderen verrichten. Zelf als ze met schulden van de familie opgescheept zijn, kunnen zij hun medemensen te eten geven.Maar oom Desi is toch niet helemaal vergeten; een zijweg van het Pad van Wanica is tot een highway gemaakt en draagt nu zijn naam. Het had echter mooier kunnen zijn. Wij zouden nu een stuwmeer kunnen hebben met voldoende energie. Ik zeg geen “water” maar “energie”. Want water op een grotere hoogte dan wat het stuwmeer nu heeft, levert een massa meer energie op. Politici die dit project hebben getorpedeerd, hebben niet eens de moeite genomen om te begrijpen hoe het project in elkaar zit. Elk kind van de MULO kan begrijpen hoe het in grote lijnen (zonder cijfermateriaal) werkt. Het project bestaat in eerste instantie uit het afleiden van twee stroomgebieden in vrijwel onbewoond gebied. Na gereedkomen van het project zal er geen sprake zijn van overstroming van bewoonde gebieden; eerder van waterschaarste. Maar bij waterschaarste kan door sluiswerking, indien nodig, aan water geholpen worden. Het project is dus uiterst flexibel.De welvaart van een land is inderdaad afhankelijk van de kwaliteit van haar politici. Hopelijk brengt het nieuwe kiesstelsel verbetering. Stem slim!Rudi Jadnanansing

...