Inburgeringseisen invoeren

HET IS WOENSDAG Chinees Nieuwjaar. De nieuwjaarsviering van de Chinezen valt niet samen met het tijdstip waarop de Gregoriaanse kalender dat aangeeft. De Chinese dierenriem bestaat uit twaalf verschillende dieren, die twaalf sterrenbeelden voorstellen. Het is een cyclus die zich elke twaalf jaar herhaalt.

Het dier dat nu aan de beurt is, is de slang. Veel Surinamers moeten niets hebben van slangen. Ze zijn vooral giftig, gevaarlijk en moeten als het even kan zo snel mogelijk dood. Toch schrijven Chinezen ook positieve eigenschappen toe aan de slang, zoals een teken van transformatie, groei en voorspoed.

Suriname zou de koe bij de hoorns moeten vatten en een inburgeringsplicht moeten invoeren voor de immigranten – dus ook Chinezen – die het land binnenkomen en die willen blijven

Veel Chinezen die naar Suriname komen, nemen hun cultuur en tradities mee. Ze komen veelal uit het platteland, waar veel armoede heerst. Ze worden vaker door vrienden, familie of een werkgever gehaald om in Suriname te werken. Of dat allemaal volgens de wettelijke regels gaat, is voer voor onderzoek.

De Chinezen kunnen zich in Suriname in de eigen kring goed redden met de eigen taal. Volwassenen zetten hun kinderen op school, maar de huistaal is vaak Hakka en in enkele gevallen Mandarijn. Omdat ze het Nederlands niet machtig zijn en vaak ook geen boekhouding op na houden, is er dus geduchte weerstand wanneer er regels komen die dat vereisen. Echter, de Surinaamse overheid heeft voldoende tijd gegeven aan de Chinese ondernemers om de systemen aan te schaffen om te gebruiken in de winkels.

Ingewikkelder wordt het in het oosten van het land. In die verre uithoeken zijn prijzen in euro aangegeven, omdat het grootste deel van de klanten uit Frans-Guyana komt en de euro meer waard is dan de Surinaamse dollar. Dan wordt het hebben van een kassasysteem in het Nederlands en een boekhouding een nog groter probleem. Er is vaak geen expertise om deze systemen in te voeren in de winkel en ze te onderhouden. Immers, prijzen veranderen vaker.

Suriname zou de koe bij de hoorns moeten vatten en een inburgeringsplicht moeten invoeren voor de immigranten – dus ook Chinezen – die het land binnenkomen en die willen blijven. Basiskennis van het Nederlands moet deze groep immigranten beter in staat stellen zich te houden aan de regels. Zo een regeling zorgt ook gelijk ervoor dat dubieuze figuren die ‘papieren’ regelen voor deze groep gelijk worden uitgeschakeld, want de taaltoets zal in persoon moeten worden gemaakt.

Iets anders zou moeten zijn het aanpassen van de vergunningsvoorwaarden. Wie de taal niet machtig is, kan geen winkel opereren waar communicatie met klanten dagelijkse kost is. In Suriname zijn meer arbeiders uit het buitenland nodig om te helpen met de opbouw van het land, maar dat moet wel op voorwaarden.

Het pad van de eigen ontwikkeling moet het land zelf bepalen, dan kan een immigrant bepalen of die meedoet of het pad verlaat en naar een ander land gaat. Mensen kunnen elkaar dan beter begrijpen en misschien ook de goede eigenschappen overnemen van elkaar. Zo zou Suriname kunnen leren van de werklust van de Chinezen. Gong Xi Fa Cai!

...