Klimaatcrisis is realiteit

door

‘SURINAME IS EEN gezegend land, het kent geen natuurrampen’. Lange tijd is deze zin vol trots gebezigd en heeft de samenleving in dankbaarheid deze comfortzone gekoesterd. Maar terwijl dat gebeurde, kwam voortschrijdend inzicht bij kijken: Suriname is in de top tien van de meest kwetsbare landen in de wereld voor wat betreft de kans om te worden geconfronteerd met de gevolgen van de klimaatcrisis.

Jaren verder staat Suriname vandaag veel wijzer en eigenlijk met de handen in het haar. Het water dat is gebruikt als oplossing voor drinkwater, het water dat is gebruikt als kracht voor de opwekking van thermische energie is niet meer zo vanzelfsprekend door de natuur beschikbaar gesteld als vroeger.

De keiharde realiteit is dat de klimaatcrisis Suriname hard zal treffen

Integendeel, dat water is nu zo schaars dat het land tegen een regelrechte ramp aankijkt. Want vanwege deze historische lage waterstanden krijgen scholen en huishoudens in Brokopondo geen water meer uit de kraan. Daarnaast is er steeds minder water beschikbaar voor de opwekking van stroom voor het hele land. Het land is voor 50 procent afhankelijk van de stroom die vanuit Afobaka wordt opgewekt.

Nu Suriname op het precaire punt is beland, is iedereen in rep en roer: noodstroom wordt er geroepen. Dat moet het liefst vandaag komen, want de droogte heerst niet alleen in Suriname. Ook andere landen in de wereld hebben te maken met een afnemende opwekcapaciteit en hebben noodstroom nodig. Dus wat het land kan vinden aan capaciteit moet snel worden ingevoerd.

Eigenlijk zeggen de Energiebedrijven Suriname (EBS) daarmee: er is geen tijd om de lange omslachtige ambtelijke molen te volgen. Maar over die enorme haast valt veel te zeggen. Al enkele maanden klagen de bewoners van het binnenland dat de waterstanden historisch laag zijn. Het heeft heel lang geduurd voordat er wat aan de gevolgen daarvan werd gedaan.

Maar het land heeft te maken met experts in de top van de energiesector en daarbuiten. Dus hoe kan het dat nu pas noodscenario’s in kaart worden gebracht om de ontstane situatie op te vangen? Of was het probleem van het binnenland in de beleefwereld zo ver van het eigen ‘bed’ dat niet eens werd gedacht aan de mogelijkheid dat die droogte ook invloed zou hebben op de kuststrook?

Het is moeilijk te zeggen in hoeverre dat ook speelt. Toch valt niet te ontkennen dat Suriname rijkelijk laat is met het bedenken van scenario’s voor de extreme klimaatcondities waarmee het te kampen krijgt. Dat bleek ook in 2022 toen Suriname juist te veel water had door de extreme regenval.

Het moge duidelijk zijn dat het noodzaak is de comfortzone te verlaten en scenario’s op te stellen voor de extreme weersomstandigheden waarmee het land ongetwijfeld vaker te kamen zal krijgen. De keiharde realiteit is dat de klimaatcrisis Suriname hard zal treffen. Het land kan niets anders doen dan beter voorbereid te zijn en in te zetten op alternatieve energiebronnen en mitigatie van de gevolgen. Wi musu dringi dresi wakti siki.