3 G: ‘Groei-Geld-Geef; Failliete politiek in ontwikkelingsdenken

door

De politiek in Suriname is failliet als het gaat om ontwikkelingsdenken. Zowel oppositionele partijen als de huidige regering ontberen een samenhangende ontwikkelingsvisie. De zittende regering is verstrikt in ‘Paisa’, de 3 G’s: ‘Economische groei – Geld – Geef’-ziekte. De optelsom van vele titels, van bachelor tot professor, president, minister, beleidsadviseur tot partijvoorzitter, garandeert geen samenhang in denken en het creëren van een ontwikkelingsvisie. Een kerntaak van burgers in een democratie is het ontmaskeren van politieke missers en misleidingen!Focus“Goedenavond, welkom bij een nieuwe aflevering van FOCUS. Het programma waarin het accent wordt gelegd op de activiteiten die voor u van belang zijn.” Deze woorden suizen dag en nacht eentonig door de staatsmedia, particuliere en sociale media. Een kritische blik toont aan dat de meeste items doorgaans niet in het belang van het publiek zijn, maar het machtsbelang dienen van de regerende partijen. Dit is illustratief voor historisch gegroeide partijpolitieke misleiding met belastinggelden. FOCUS en andere regeringsprogramma’s zijn doordrenkt van narratieven (opvattingen, gegoten in een aantrekkelijk ‘verhaal’ om burgers te ‘pakken’). Narratieven in de media worden, met of zonder misleidingen, geraffineerd verpakt om als ‘waar’ over te komen. Een duidelijk voorbeeld van de regeringsretoriek is: “Samen hebben we offers gebracht, nu gaan we u teruggeven,” en uitspraken over inflatievermindering.InflatieDe regerings-euforie over de verminderde jaarinflatie (2020 – maart 2025) van 60% naar 6% is misleidend. Stanley Esajas (VES Inzicht 61) berekende dat “de prijs vier keer zo hoog is als vier jaar geleden. De lagere inflatie betekent dat prijzen jaarlijks langzamer stijgen; maar ze stijgen van een veel hogere basis.” Hij stelt terecht dat de prijs, die wordt samengevat in de prijsindex, vier- tot zevenentwintig keer hoger ligt, en dat het belangrijk is om naar inflatie over een langere periode te kijken dan slechts één of twaalf maanden (cumulatieve inflatie). Conclusie: de koopkracht is van 2004–2025 (ook in deze regeringsperiode) sterk afgenomen.Brood en spelen: van Batjauw naar GeldHoe diep de politiek in het ontwikkelingsdenken is gezonken, blijkt uit de overvloed aan TAM TAM waarmee Financiën en Planning op 2 mei de website van het programma RVI lanceerde. Dit houdt in dat geregistreerden een spaarcertificaat van 750 US dollar (27.000 SRD) ontvangen, met een looptijd van tien jaar en een jaarrente van 7 procent. De president zal op 9 mei de eerste certificaten uitreiken aan burgers van 80 jaar en ouder. Aan dit terugkerend ‘brood en spelen’ van 75 jaar geleden is niets veranderd. Alleen de vorm is veranderd: van batjauw-fritas in de tijd van Pengel naar geld via RVI anno 2025, met een aparte registratie die vragen oproept over misbruik. Ook de verhoging van studententoelagen en het opzetten van een studentenfonds van US$ 25 miljoen passen in dit rijtje om stemmen te ‘trekken’ via de 3 G’s: Groei – Geld – Geef-ziekte.3 G’s van visieloosheidDe met fanfare door de VHP gepresenteerde plannen voor een tweede regeringstermijn wijzen op een bankroet aan ontwikkelingsvisie die niet verder reikt dan de 3 G’s van visieloosheid: invoering van de RVI, Royalties Voor Iedereen, verhoging van de studententoelage, het opzetten van een studentenfonds van US$ 25 miljoen en nieuwe ‘high-rise’ regeringsgebouwen. Santokhi verklaarde trots dat er al een inventarisatie van alle overheidspanden is gemaakt door het ministerie van Openbare Werken. Het plan van de regering is om zoveel mogelijk overheidspanden te verkopen. En dan volgt de G van de 3 G’s: “Dat geld zal geïnvesteerd worden in een high-rise, waarin alle overheidsinstanties, alle ministeries, de president en vicepresident samen zullen zitten. Dit is investeren in de toekomst.” En zo blijven we onsamenhangend ronddraaien in de 3 G’s: Groei – Geld – Geef – ziekte.High-riseDe intellectuele armoede en visieloosheid van de huidige regering blijken uit het ogenschijnlijk geweldige idee van de president om alle overheidsgebouwen, ministeries, en de kabinetten van president en vicepresident samen te brengen in een high-risegebouw. Het is makkelijk om de Assuria High-rise, net achter het VHP-centrum, te kopiëren in plaats van het kernprobleem – het ontbreken van een ontwikkelingsvisie – creatief op te lossen. Niet het ‘omhulsel’ waarin je huist, maar de geest en ziel binnen een creatief ontwikkelingskader – ongeacht het feit dat men in één gebouw zit – zijn bepalend voor duurzame oplossingen. Het kernprobleem blijft dat het met de politieke overleving van achtereenvolgende regeringen verbonden overheidsapparaat is blijven steken in het slaafs volgen van ‘brood en spelen’. Dit gaat hand in hand met ‘plannen by default’: op basis van achterhaalde visies en planprocedures binnen een verkaveld politiek bestuur. Dit leidt tot fragmentarisch beleid in plaats van beleid op basis van onderliggende problemen en ontwikkelingskansen vanuit de samenleving, met als grootste schat: natuur en cultuur.Jack Menke