21e Bigi Broki Waka trok ruim 3.600 deelnemers

door

De ‘Bosje’ brug is zondagmorgen rose gekleurd geworden door de duizenden deelnemers van de Bigi Broki Waka. Op het hoogste punt van de brug over de Surinamerivier is een aantal mensen aan het ‘chillen’ terwijl anderen ‘even bijkomen’ en het grootste deel ongestoord of “gesjellig’ doortrekt naar Paramaribo. Meer dan 3.600 personen -inclusief de boromans- hebben deelgenomen aan de 21e editie van de Bigi Broki Waka. Er is een moment geweest dat tijdens de grote wandelmars de lopers ruimte hebben moeten maken voor een ambulance die vanuit Commewijne kwam. Maar het evenement op zich is goed verlopen geeft Hans Girjasing, voorzitter van stichting Bigi Broki Waka aan. “We zijn zeer tevreden. We hebben de weergoden mee gehad, prachtig weer, geen calamiteiten, alles is perfect pico bello gegaan.” De 600 hardlopers van de 10K en 5K waren voor het grootste deel uitgedost in fel groen. De grootste groep wandelaars in rose. “Ja, rose. We hebben rekening gehouden met de verkiezingen,” licht Girjasing lachend toe. We hebben een kleur genomen die niet 1 politieke partij heeft.” De 21e editie heeft ook bijzondere momenten gekend. Naast een man met 1 been, hebben 25 personen van stichting Running Blind voor slechtzienden en blinden, aan de Bigi Waka en de 5K snelloop deelgenomen. Bij de kinderen, bij de 5K in de categorie 8 jarigen, hebben 3 broers van de familie Prisiri de 1e , 2e en 3e plaats gehaald. Sommige mensen lopen in hun eentje, anderen in groepen van vrienden of families. “We made it!” wordt er een aantal keren geroepen wanneer de voet van de brug genaderd wordt. “De brug is pittig” had de ceremoniemeester aan het begin gewaarschuwd. Die uitdaging gaat een aantal deelnemers al meer dan 5 keren aan. “Het is maar 1 keer per jaar, zoiets moet je wel een keertje doen. Het is goed voor de gezondheid. Het is echt een goed moment om het jaar mee te beginnen. Je ontmoet hier zoveel mensen. Het is gewoon gezellig maar ook sportief,” geven een aantal wandelaars aan. Dit jaar zijn de boromans (mensen die buiten de organisatie om toch deelnemen aan de activiteit) erg opgevallen. “Ik heb ook een aantal gezien,” zucht Girjasing. “Maar ik dacht: ik ga geen ruzie maken, ik laat het aan jouw geweten over. Het is oneerlijk. Degene die betaalt heeft loopt de kans niets te krijgen. Omdat die boroman gebruik maakt van alles waar de deelnemer recht op heeft.”