12 Pijlers, 13 ongelukken

De NDP heeft met haar verkiezingsprogramma 2025-2030 ‘een routekaart voor herstel en groei’ aangekondigd. Een ambitieuze titel, maar de praktijk leert dat zulke beloften vaker eindigen als wegen vol kuilen dan als geasfalteerde snelwegen naar vooruitgang. Dit document bevat volgens de partij twaalf strategische pijlers die als fundament dienen voor beleidsvorming en economische ontwikkeling. De keuze voor dit aantal suggereert een weloverwogen structurering van de beleidsdoelen, maar roept tegelijkertijd de vraag op of deze pijlers voldoende onderbouwd en uitvoerbaar zijn binnen de beschikbare politieke en economische kaders.Maar wat staat er nu precies in dit verkiezingsprogramma verdeeld over 13 hoofdstukken? Zoals gebruikelijk bij verkiezingsbeloften van deze politieke partij, blinkt dit uit in vaagheid en ambitieuze retoriek. Woorden als ‘ontwikkeling’, ‘welvaart’ en ‘duurzaamheid’ zullen je om de oren vliegen als confetti op een verkiezingsbijeenkomst, maar concrete plannen blijven tot nog toe angstvallig uit. Is dit een blauwdruk voor vernieuwing of slechts een herhaling van oude leugens?Dozijn manieren om de realiteit te ontwijkenEen prachtig begin van hun programma met als voorloper ‘politieke visie en rechtstaat.’ De ironie druipt er vanaf. Dit is alsof een vos belooft om beter toezicht te houden op het kippenhok. Er zijn in het verleden meerdere gevallen geweest waarin informatievoorziening en verantwoording naar het publiek toe beperkt bleven, wat vragen oproept over de mate van openheid en controleerbaarheid van beleidsbeslissingen. Het is daarom van belang om te analyseren in hoeverre het huidige verkiezingsprogramma concrete maatregelen bevat om transparantie te bevorderen en of er sprake is van structurele verbeteringen ten opzichte van eerdere beleidsperioden.Neem bijvoorbeeld het derde hoofdstuk: duurzame economische groei en diversificatie. Klinkt fantastisch, maar de cruciale vraag is: hoe? Daarnaast blijft onduidelijk in hoeverre het verkiezingsprogramma een duurzame financieringsstrategie biedt voor economische stimulering. Zonder concrete beleidsmaatregelen of controlemechanismen kan het risico ontstaan dat economische groei grotendeels afhankelijk blijft van externe factoren, in plaats van een systematische, structurele aanpak binnen de nationale economie.Ook de aandacht voor jongeren en onderwijs verdient een speciale vermelding. De vraag blijft in hoeverre de vermelde beleidsvoornemens daadwerkelijk een structurele verbetering in het onderwijs kunnen realiseren. Zonder concrete plannen en een heldere financieringsstrategie blijft het onzeker of de voorgestelde hervormingen voldoende zullen zijn om de historische knelpunten aan te pakken.De Grote Show: Verkiezingsbeloften zonder leveringsgarantieHet verkiezingsprogramma van de NDP presenteert wederom een reeks ambitieuze doelstellingen en beleidsvoornemens die ogenschijnlijk gericht zijn op economische groei en maatschappelijke vooruitgang. De retoriek is overtuigend, de beloften groot, maar de geschiedenis leert dat dergelijke plannen vaak niet meer zijn dan een zorgvuldig geformuleerde illusie. De vraag is niet alleen of deze beleidsmaatregelen realistisch en uitvoerbaar zijn, maar vooral of er ooit de intentie heeft bestaan om ze daadwerkelijk te realiseren.Het gebrek aan concrete strategieën en meetbare doelen maakt het verkiezingsprogramma kwetsbaar voor dezelfde valkuilen die eerdere regeringsperiodes kenmerkten: loze beloftes, misallocatie van middelen en een politieke elite die zichzelf blijft verrijken ten koste van de samenleving. Tegelijkertijd wordt de bevolking gerustgesteld met visies op een betere toekomst, worden achter de schermen de bekende geldstromen al voorbereid en de machtsposities veiliggesteld. Zonder strikte controlemechanismen en een fundamentele verandering in bestuurlijke verantwoordelijkheid dreigt dit programma wederom slechts een façade te zijn—een glanzende verpakking zonder inhoud, een belofte zonder intentie tot nalevingKiezers van Suriname, jullie stem is (zwart) goud waard! Dit is niet zomaar analyse, dit is een oproep tot ontwaken. De geschiedenis leert ons dat verkiezingsbeloften vaak verdampen zodra de stemmen geteld zijn. Maar de toekomst van Suriname is geen grap. Laat je niet verblinden door mooie praatjes en valse beloftes. Kijk naar daden, niet alleen naar woorden. Stem niet uit nostalgie, niet uit angst, maar uit hoop op een beter Suriname. Een Suriname waarin dromen niet slechts illusies zijn, maar realiteit kunnen worden. Kies een regering die echt investeert in de toekomst—banen, goed onderwijs en eerlijke kansen. Onze stem bepaalt of wij vooruitgaan of blijven vastzitten. Maak ‘m bewust, maak ‘m slim!Fares I. Naipal

...