Snelweg Brazilië Suriname funest voor dorpsgemeenschappen

door

Het doortrekken van de Braziliaanse BR-163 snelweg om Brazilië te verbinden met de Suriname zal funest zijn voor de dorpsgemeenschappen die daar leven. Dorpen in het oosten zoals Apetina, Palumeu, Tepu, Alalapadu en Sipa worden direct daardoor getroffen.
Granman Jimmy Toeroemang van de Trio-gemeenschap in het zuiden, zegt aan Suriname Go dat er vanuit Brazilië plannen zijn om de Braziliaanse BR-163 snelweg door te trekken tot de zuidgrens. Mocht die komen dan zal ontwrichting plaatsvinden van de gemeenschappen aldaar. Hiervoor wil hij waken.
Hij benadrukt dat het bos zijn woonplaats is samen met vele anderen. Ze leven daar veilig en hebben ook liever dat het zo blijft. Vandaar dat ze samen met Conservation International Suriname (CIS) in samenwerking met de Organisatie van Inheemsen in Suriname (OIS) een handboek hebben uitgebracht waarin de regels van de gemeenschappen aldaar zijn vervat.
CIS heeft een milieu- en sociaal effectenstudie gedaan van de wegontwikkeling naar Amotopo/Coeroeni en de Braziliaanse snel 163 op de inheemsen gemeenschappen van de Trio- en Wajana. De studie heeft uitgewezen dat er sociaal-culturele en economische effecten zullen zijn. Zo is er sprake van verzwakking van de positie voor het verkrijgen van landenrechten, aantasting van archeologische en unieke plaatsen in Zuid-Suriname, verstoring van gemeenschapsactiviteiten, gezondheid en veiligheidsgemeenschappen.
De milieueffecten zijn: ontbossing en vermindering van kwaliteit van bossen, aantasting van gevoelige planten en dieren, mogelijke aanleg van zijwegen en vervuiling van bodem en water. Toeroemang, die nu meer dan een jaar fungeert als granman van het zuiden onder de inheemsen, zegt dat hij zich bewust is van de vele ontwikkelingen om zich heen. Hij wil daarom ervoor zorgen dat het bos en de gemeenschap intact blijven. Zo willen de inheemsen in het zuiden van Suriname geen vies water drinken en vis eten die kwik bevatten.
Ze hebben liever dat gouddelvers ver blijven van hun gebied, want ze vernietigen het bos. De gemeenschappen, met name kinderen en vrouwen, kunnen ziek worden van de middelen die ze gebruiken om goud te winnen. Daarom vindt granman Toeroemang het belangrijk dat er geschreven regels zijn vastgelegd in een handboek.
Mensen moeten weten wat wel en niet kan in de gemeenschappen. De gemeenschappen moeten beschermd blijven, want veel kan de granman niet verwachten van de overheid. De granman vertelt dat ze geen last hebben van criminaliteit en wil dat het ook zo blijft.